Μια μέρα στο Nipomo της Καλιφόρνια, η Lange γυρίζοντας στο σπίτι, μετά από ένα εβδομαδιαίο ταξίδι εργασίας για τον FSA, είδε με την άκρη του ματιού της, στη δεξιά πλευρά του δρόμου, μια σκηνή. Για τα επόμενα 20 μίλια η φωτογράφος σκεφτόταν αν θα έπρεπε να είχε σταματήσει σ’ αυτό που είδε. Η αποστολή της από τον FSA είχε ολοκληρωθεί, την αμοιβή της θα την έπαιρνε, έξω έβρεχε κι όμως μέσα της υπήρχε μια δύναμη μη ελέγξιμη που δεν την άφηνε σε ησυχία. Ξαφνικά αποφάσισε να επιστρέψει και βρέθηκε ξανά στον καταυλισμό. Εκεί ζούσαν προσωρινά, με τις οικογένειές τους σε παραπήγματα και σκηνές, περιφερόμενοι άστεγοι αγρότες, σε ένα αγρόκτημα μπιζελιών. Στη μισή σκηνή, που θα δούμε στις φωτογραφίες, ζούσε μια μητέρα με τα παιδιά της εμφανώς σε απελπιστική κατάσταση πολύ κοντά στην πείνα. Η Lange θυμήθηκε αργότερα ότι τους πλησίαζε «σαν να την τραβούσε μαγνήτης».
Το όνομα της γυναίκας ήταν Florence Owens Thompson και το αποτέλεσμα της «συνάντησής» τους ήταν επτά φωτογραφίες μαζί με τη γνωστή μας «Migrant Mother – Μητέρα μετανάστρια» που έγινε η χαρακτηριστικότερη φωτογραφία της Μεγάλης Ύφεσης.
Η ταυτότητα της εμβληματικής «Migrant Mother» έγινε γνωστή πολλές δεκαετίες αργότερα, όταν η ηλικιωμένη πλέον γυναίκα εκείνης της φωτογραφίας έδινε μάχη με τον καρκίνο και δεν είχε τα χρήματα για να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο. Τότε δημοσιεύτηκε τ’ όνομά της και μαζεύτηκε ένα ποσό (μερικές χιλιάδες δολάρια) που της επέτρεψε να ‘χει ένα αξιοπρεπές τέλος. Η Florence Owens Thomson (1903 – 1983), ήταν μια Τσερόκι. Διωγμένη από την Οκλαχόμα, όπως χιλιάδες της φυλής της, παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία, όμως η οικογένεια του συζύγου της δεν ήθελε μια ινδιάνα για νύφη. Έκαναν παιδιά, εκείνος πέθανε ξαφνικά. Έπρεπε να ζήσουν, μέσα στην οικονομική ύφεση, την ανεργία, τις διώξεις. Ανατροπές, μόνο ανατροπές. Ένας άβολος σκληρός άδικος κόσμος. Κάθε βήμα της ζωής της- από την αρχή- έμοιαζε δύσκολο, έως ακατόρθωτο. Κάθε βήμα κι ένας πόνος. Η Φλόρενς δεν κέρδισε ποτέ χρήματα από τη φωτογραφία (μόνο το ποσό εκείνο στα γεράματα, πριν πεθάνει). Ούτε η Λανγκ. Τα δικαιώματα ανήκαν στην αμερικανική κυβέρνηση. Από τον FSA είχαν πληρωθεί τα ντοκουμέντα της ομάδας φωτογράφων που ταξίδευαν στις φτωχές αγροτικές περιοχές της Αμερικής. Η Λανγκ, όμως, κέρδισε αναγνωρισιμότητα κι επαγγελματική καταξίωση.
Αυτή είναι η Φλόρενς το 1979, μαζί με τις κόρες της. Μπροστά της γονατιστή η Νόρμα (το μωρό που κρατούσε τότε στα χέρια της). Πίσω της η Κάθριν και η Ρούμπυ (τα δυο παιδιά με τη γυρισμένη πλάτη στη φωτογραφία του ’36. H Ρούμπυ εμφανιζόταν στο πλευρό της μητέρας της και σε δυο ακόμα από εκείνες τις φωτογραφίες)
ΥΓ. Σήμερα στο Nipomo, πολύ κοντά στο σημείο της ιστορικής πια φωτογράφισης υπάρχει ένα σχολείο, που έχει το όνομα της φωτογράφου Dorothea Lange όχι της Florence Owens Thomson!
Φτιάχτηκε και γραμματόσημο το 1998
Δείτε τις φωτογραφίες παρακάτω σε μεγέθυνση πατώντας πάνω σε κάποια από αυτές
