Όταν το 1987 αποφάσισα να επισκεφτώ, για πρώτη φορά, το Άγιον Όρος, ανάμεσα στα άλλα ενδιαφέροντα μου ήταν και η φωτογράφιση (κυρίως αυτή).
Ήξερα πως ήταν ένα «δύσκολο θέμα που δεν προσφέρεται για φολκλορικές, τύπου lifestyle απεικονίσεις. Τα βασικά ερωτήματα που έπρεπε να απαντήσω λοιπόν ήταν:
Α) Αλήθεια τι ακριβώς είναι το Άγιον Όρος, πέρα και έξω από τα στερεότυπα που σηματοδοτούνται επακριβώς από τον τίτλο του;
Β) Πως προσεγγίζεται ένα τέτοιου μεγέθους και εμβέλειας θέμα;
Για το 1ο ερώτημα κατέληξα να «γράψω» ένα μακρύ κατάλογο, ιερότητα, ταπεινότητα, εσωτερικότητα, πνευματικότητα και κυρίως πίστη σε μια ανώτερη δύναμη, που για όσους πιστεύουν, προσφέρει στηρίγματα να «κρατηθούν» κυριολεκτικά και μεταφορικά κλπ.
Άρα, μετά από αυτό η απάντηση στο 2ο ερώτημα ήταν προφανής.
Χώρισα τις φωτογραφίες σε δυο μέρη:
Άγιον Όρος 1 που περιλαμβάνει τους εν−οίκους, μόνιμους και προσωρινούς, (μιας και έν−οικοι είμαστε όλοι μας στον πλανήτη και υπηρέτες, έπρεπε να, είμαστε στη ζωή), και
Άγιον Όρος 2 που περιλαμβάνει τον τόπο (κτίρια κλπ), γιατί και οι μεν και ο δε είναι ζυμωμένα κυριολεκτικά και αποπνέουν όλες τις παραπάνω ιδιότητες και άλλες πολλές.
