Gallery Split Screen

«Ανδρέας Εμπειρίκος – προσωπικό άλμπουμ – εξώφυλλα»

Ανδρέας Εμπειρίκος: Το Μπουρανί και ο εορτασμός του φαλλού (Τύρναβος)

Τον πιο χαρακτηριστικό, χαρούμενο και αθυροστομικό πανηγυρισμό της Καθαροδευτέρας τον έχουν στον Τύρναβο της Θεσσαλίας. Ομάδες εορταστών τις πρωινές ώρες ανάβουν φωτιές στη μέση πλατείας ή σε ένα σταυροδρόμι και βράζουν σε καζάνι μια χορτόσουπα με σπανάκι και τσουκνίδες, ρύζι και λίγο ξίδι. Πρόκειται για το «μπουρανί». Εκτός από το «μπουρανί», στον Τύρναβο συναντάμε ένα ακόμα ιδιαίτερο έθιμο: τον εορτασμό του φαλλού.

Τα παλιά τα χρόνια, οι άντρες ετοίμαζαν το «μπουρανί». Σήμερα συμμετέχουν όλοι. Όση ώρα το «μπουρανί» βράζει, οι παρέες διασκεδάζουν πίνοντας τσίπουρο και κρασί, χορεύοντας, λέγοντας άσεμνα τραγούδια και πειράζοντας τους περαστικούς με τολμηρές χειρονομίες.
Τα τραγούδια που τραγουδιούνται στον Τύρναβο την Καθαρά Δευτέρα είναι τόσο άσεμνα, ώστε μας δίνουν μια ιδέα για το τι ήταν τα φαλλικά και παρόμοια άσματα των Αρχαίων Ελλήνων. Το «μπουρανί» έχει όλα τα στοιχεία του αρχέγονου μαγικοθρησκευτικού εθίμου. Στην ουσία το «μπουρανί» είναι μια μύηση των νεότερων γενιών στο μεγάλο θαύμα της ζωής.

«Ο Φωτογράφος Γιώργος Σεφέρης»

Φωτογραφίες από την έκθεση στην Αθήνα

Η έκθεση «Ο Φωτογράφος Ανδρέας Εμπειρίκος» πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου το διάστημα από 4/11/2015 – 4/12/2015. Την επιμέλεια της έκθεσης είχαν οι επιμελήτριες του μουσείου Διονυσία Γιακουμή, και Ζωή Χαραλαμπίδου μαζί με τον Δαμιανό Μωραΐτη.

Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν την Τετάρτη 04/11/15. Προλόγισαν η κ. Τίνα Καφατσάκη, πρόεδρος του μουσείου και Δήμαρχος Ζωγράφου και ο Ηλίας Γουναρόπουλος, γιός του σπουδαίου ζωγράφου και Αντιπρόεδρος του μουσείου. Ακολούθησε συζήτηση με θέμα «Ανδρέας Εμπειρίκος: Υπερρεαλισμός και φωτογραφία». Εισηγητές: Λεωνίδας Εμπειρίκος, Ιστορικός, Δημήτρης Καλοκύρης, Συγγραφέας, Πρόεδρος Εταιρείας Συγγραφέων, Σταύρος Πετσόπουλος, Εκδότης της «Άγρας» και Δαμιανός Μωραΐτης, Ερασιτέχνης φωτογράφος.

Αυτές οι φωτογραφίες είναι πρωτότυπες εκτυπώσεις από τη συλλογή του Ανδρέα Εμπειρίκου ενώ οι υπόλοιπες που υπήρχαν στην έκθεση, ήταν ανατυπώσεις από τα ψηφιοποιημένα αρχεία του κ. Ηλία Ηλιάδη σε επεξεργασία και εκτύπωση Δαμιανού Μωραΐτη.

The Bostonians

Robert Capa: Η τελική συλλογή

Adventure Photography

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

Berenice Abbott American Scene 2

Η Berenice Abbott δεν περιόρισε τις δραστηριότητές της μόνο στην πόλη της, τη Νέα Υόρκη, αλλά υπήρξε επίσης, με έντονο τρόπο, «παρατηρητής της Αμερικανικής σκηνής» ταξιδεύοντας σε όλη τη Νέα Αγγλία και κατά μήκος της ανατολικής ακτής, αποτυπώνοντας ορισμένες πόλεις, όπως υπήρχαν πριν τον (Αμερικανικό) Εμφύλιο Πόλεμο. Εδώ περιέχονται 30 αντιπροσωπευτικές κατακόρυφες φωτογραφίες.

Girls go strong

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

Being alone is better

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

Landscape Photography

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

Black & White

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

Berenice Abbott NewYork 1

65 οριζόντιες φωτογραφίες στις οποίες καταγράφονται οι μεταβολές στην αρχιτεκτονική και στη ζωή της πόλης της Νέας Υόρκης στη δεκαετία του ’40

Berenice Abbott Scene 1

Η Berenice Abbott έγινε και μια δημιουργική εφευρέτης, εξασφαλίζοντας μισή ντουζίνα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, και άρχισε τις εξερευνήσεις της στην επιστημονική φωτογραφία. λέγοντας :
«Η Φωτογραφία ταιριάζει με την ταχύτητα της εποχής μας … Πρόκειται για ένα ρεαλιστικό μέσο που αρμόζει στο ρεαλισμό της επιστήμης»
Η Abbott το 1958 ανέλαβε να φωτογραφίσει επιστημονικά φαινόμενα για την επιτροπή μελέτης των Φυσικών Επιστημών στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT), πραγματοποιώντας το πιο αξιοσημείωτο έργο της, με μια σειρά φωτογραφιών από εκκρεμή, μπάλες που αναπηδούν και σχέδια κυμάτων. Εδώ περιέχονται 14 αντιπροσωπευτικές οριζόντιες  φωτογραφίες.

Her Beauty

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

Τα εγκαίνια της έκθεσης «Ο Φωτογράφος Γιώργος Σεφέρης» στη Λιβαδειά

Άγιον Όρος 2

Όταν το 1987 αποφάσισα να επισκεφτώ, για πρώτη φορά, το Άγιον Όρος, ανάμεσα στα άλλα ενδιαφέροντα μου ήταν και η φωτογράφιση (κυρίως αυτή).

Ήξερα πως ήταν ένα «δύσκολο θέμα που δεν προσφέρεται για φολκλορικές, τύπου lifestyle απεικονίσεις. Τα βασικά ερωτήματα που έπρεπε να απαντήσω λοιπόν ήταν:

Α) Αλήθεια τι ακριβώς είναι το Άγιον Όρος, πέρα και έξω από τα στερεότυπα που σηματοδοτούνται επακριβώς από τον τίτλο του;

Β) Πως προσεγγίζεται ένα τέτοιου μεγέθους και εμβέλειας θέμα;

Για το 1^ο ερώτημα κατέληξα να «γράψω» ένα μακρύ κατάλογο, ιερότητα, ταπεινότητα, εσωτερικότητα, πνευματικότητα και κυρίως πίστη σε μια ανώτερη δύναμη, που για όσους πιστεύουν, προσφέρει στηρίγματα να «κρατηθούν» κυριολεκτικά και μεταφορικά κλπ.

Άρα, μετά από αυτό η απάντηση στο 2^ο ερώτημα ήταν προφανής.

Χώρισα τις φωτογραφίες σε δυο μέρη:

Άγιον Όρος 1 που περιλαμβάνει τους εν−οίκους, μόνιμους και προσωρινούς, (μιας και έν−οικοι είμαστε όλοι μας στον πλανήτη και υπηρέτες, έπρεπε να, είμαστε στη ζωή), και

Άγιον Όρος 2  που περιλαμβάνει τον τόπο (κτίρια κλπ), γιατί και οι μεν και ο δε είναι ζυμωμένα κυριολεκτικά και αποπνέουν όλες τις παραπάνω ιδιότητες και άλλες πολλές.

Κούρος – Κολόκουρος

Henri Cartie – Bresson: Tete a Tete

Το άλμπουμ περιέχει 134 πορτραίτα «επωνύμων» και μη που σπάνε την καθιερωμένη αντίληψη για το πορτραίτο, απεικονίζοντας τους ανθρώπους ως αυτό που είναι: Άνθρωποι, με την καθημερινότητά τους, ο καθένας τους. Σε ορισμένους ο Bresson έχει διπλά και τριπλά πορτραίτα.

«Ο Φωτογράφος Ανδρέας Εμπειρίκος»

Henri Cartie – Bresson: China 1948 – 1949

Το άλμπουμ περιέχει 67 φωτογραφίες από αυτές που τράβηξε ο Bresson στην Κίνα όταν βρέθηκε εκεί λίγο πριν την επανάσταση του Μάο Τσε Τούνγκ, που ονομάστηκε «Μεγάλη πορεία», και κατά τη διάρκειά της «Πολιτιστικής επανάστασης» μετά.

Άγιον Όρος 1

Όταν το 1987 αποφάσισα να επισκεφτώ, για πρώτη φορά, το Άγιον Όρος, ανάμεσα στα άλλα ενδιαφέροντα μου ήταν και η φωτογράφιση (κυρίως αυτή).

Ήξερα πως ήταν ένα «δύσκολο θέμα που δεν προσφέρεται για φολκλορικές, τύπου lifestyle απεικονίσεις. Τα βασικά ερωτήματα που έπρεπε να απαντήσω λοιπόν ήταν:

Α) Αλήθεια τι ακριβώς είναι το Άγιον Όρος, πέρα και έξω από τα στερεότυπα που σηματοδοτούνται επακριβώς από τον τίτλο του;

Β) Πως προσεγγίζεται ένα τέτοιου μεγέθους και εμβέλειας θέμα;

Για το 1^ο ερώτημα κατέληξα να «γράψω» ένα μακρύ κατάλογο, ιερότητα, ταπεινότητα, εσωτερικότητα, πνευματικότητα και κυρίως πίστη σε μια ανώτερη δύναμη, που για όσους πιστεύουν, προσφέρει στηρίγματα να «κρατηθούν» κυριολεκτικά και μεταφορικά κλπ.

Άρα, μετά από αυτό η απάντηση στο 2^ο ερώτημα ήταν προφανής.

Χώρισα τις φωτογραφίες σε δυο μέρη:

Άγιον Όρος 1 που περιλαμβάνει τους εν−οίκους, μόνιμους και προσωρινούς, (μιας και έν−οικοι είμαστε όλοι μας στον πλανήτη και υπηρέτες, έπρεπε να, είμαστε στη ζωή), και

Άγιον Όρος 2  που περιλαμβάνει τον τόπο (κτίρια κλπ), γιατί και οι μεν και ο δε είναι ζυμωμένα κυριολεκτικά και αποπνέουν όλες τις παραπάνω ιδιότητες και άλλες πολλές.

André Kertész: Γαλλία 1925 – 1936

André Kertész: Αμερική 1936 – 1976

André Kertész: On Reading

On Reading – André Kertész

André Kertész: Έτσι χωρίς . . . θέμα

Αυτή είναι μια συλλογή πραγματικά όπως λέει ο τίτλος της Έτσι χωρίς . . . θέμα.
Περιέχει φωτογραφίες χωρίς χρονολογική σειρά, χωρίς γεωγραφικούς προσδιορισμούς, χωρίς γενικά οτιδήποτε θα μπορούσε να τις «κατηγοροποιήσει», έτσι ώστε να μείνει μόνο το γεγονός πως τις έχει «τραβήξει» ο ίδιος καλλιτέχνης, θεωρώντας πως αυτό προσδίδει στη συλλογή αυτή μια ιδιαίτερη αξία, καθώς αναδεικνύει την ενότητα του ύφους που είναι και το ζητούμενο στη Φωτογραφία.
* Η «ποιότητα» ορισμένων φωτογραφιών δεν είναι αυτή που θα ήθελα αλλά . . .
** Ορισμένες φωτογραφίες επέλεξα να έχουν «τονισμό σέπια» γιατί έτσι θεωρώ πως αποδίδεται καλύτερα το συναίσθημα.

Henri Cartie – Bresson: The Decisive Moment first edition 1952

Henri Cartie – Bresson: Premieres Photos

Αυτή η συλλογή είναι μια «μελέτη» στο πρώιμο έργο του Henri Cartie – Bresson. Ο Cartie – Bresson, πριν τον πόλεμο,  ήταν καταπληκτικός στο να  ανακαλύπτει  «το μυστήριο  ή το μυστηριώδες» σε εντελώς συνηθισμένα πράγματα. Αλλά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ως φωτορεπόρτερ τουλάχιστον,  αλλάζει το ύφος του εντελώς, αν και ο ίδιος το αρνείται. Το πιθανότερο είναι, κατά την γνώμη μου, πως πρόκειται για μια «εξέλιξη» που οφείλεται στην ολοκλήρωση του, ως ανθρώπου και καλλιτέχνη. Έτσι αντί για «μυστηριώδεις – αινιγματικές»  φωτογραφίες, κάνει φωτογραφίες που είναι πιο σαφείς, πιο ολοκληρωμένες,  με κοινωνικές αναφορές και σχόλια, φωτογραφίες  «που λένε  όλη την ιστορία».

Henri Cartie – Bresson: In India

Gallery Split Screen Wide

Εικοσιτέσσερις και μία . . . Φωτογραφίες

Δεν επιδιώκω να καταλάβετε ή να ερμηνεύσετε τις φωτογραφίες μου, μοναδικός μου στόχος είναι να νοιώσετε, να αισθανθείτε.

Δεν θέλω να σας δείξω υπάρχοντα συναισθήματα, θέλω να σας δημιουργηθούν συναισθήματα και αν μπορέσω, να σας προβληματίσω.

Henri Cartie – Bresson: Επιλογή

Στην πιο διάσημη φωτογραφία του, του 1932, που δείχνει έναν πλημμυρισμένο και σε επισκευή δρόμο στην Place de L’ Europe, ο Cartier – Bresson συλλαμβάνει έναν άντρα που πηδά τη στιγμή ακριβώς πριν προσγειωθεί στο ατάραχο νερό.

«Είναι απίστευτο που τον συλλαμβάνει ακριβώς τη στιγμή πριν ο άντρας βουλιάξει στη λάσπη και οι ρυτίδες του νερού απλωθούν και αξιοσημείωτο επίσης είναι η λυγερή εικόνα μιας χορεύτριας σε ένα διαφημιστικό ταμπλώ που φαίνεται να σαρκάζει, με κερτεζιανή ειρωνεία, την ταλάντευση των άκαμπτων ποδιών του θύματος πάνω από τα νερά. Η εικόνα όμως εμφανίζει μια ευφράδεια που κινείται μεταξύ δεξιοτεχνίας και ειρωνείας˙ ο σωρός της άμμου και η σκάλα, που απομακρύνονται στην πλημμύρα, προδίδουν αναγκαστικό αυτοσχεδιασμό, την τελευταία καταφυγή μπροστά σε μια ανέλπιδη κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι: η κάμερα συλλαμβάνει μια στιγμή, προσφέρει όμως και την ακριβή εικόνα μιας δυσχερούς θέσης, ως προς την οποία η στιγμή πρέπει να ζυγιστεί για να κατανοηθεί. Οι εικόνες του Bresson όμως σπανίως είναι τόσο θεαματικές. Η αποφασιστική στιγμή, που είναι ο όρος του Cartier-Bresson για τις αποκαλυπτικές στιγμές, συχνά δεν συγκρατεί τίποτε περισσότερο από μια ματιά ή την πιο αμυδρή χειρονομία μιας συνηθισμένης μέρας.

Η δράση μπορεί κατά περίπτωση να είναι ελάχιστη ή τα θέματά του χαλαρά σε βαθμό νωθρότητας, όπως συμβαίνει μια Κυριακή του 1938 με μια ομάδα εκδρομέων στις όχθες του Μάρνη.  Σ’ αυτήν, το νόημα στηρίζεται στην τοποθέτηση στο χώρο και τη διαφορά, ανάμεσα στα μέλη της εκδρομής και ανάμεσα σ’ αυτούς και τις βάρκες τους. Οι εκδρομείς, μετά το γεύμα, εμφανίζονται κορεσμένοι και βαραίνουν απέναντι στις χαριτωμένες γραμμές των λέμβων τους στο νερό. Η εδραιωμένη βαρύτητά τους ενσαρκώνει την ευδαιμονία και παρουσιάζει τους Γάλλους σαν βολεμένους καλοφαγάδες. Συγχρόνως είναι ξεχωριστές προσωπικότητες, ικανός ο καθένας για μια προσωπική εκτίμηση της ημέρας και των απολαύσεών της. Κάποιος απ’ αυτούς, ένας εργάτης στην ύπαιθρο, κάθεται πίσω από τους άλλους. Από ψηλότερα, πριν κατηφορίσει η όχθη του ποταμού, τα πράγματα ελέγχονται καλύτερα. Είναι η θέση ενός συνετού ανθρώπου που έχει το νου του στην άνεση. Η σύνεση είναι ίσως ζήτημα άνεσης, αλλά είναι πιθανόν ακόμη ζήτημα τάξης, θέσης και ωριμότητας.

Στις Βρυξέλλες το 1932 ήρθε αντιμέτωπος με ένα ζευγάρι ανθρώπων που κρυφοκοιτούσαν μέσα από μια περίφραξη. Ο ένας κοιτάζει τριγύρω επιφυλακτικά, ο σύντροφός του, νεότερος, με τραγιάσκα και σακάκι, έχει βυθιστεί στο έργο του εκστασιασμένος. Ο γηραιότερος άντρας, με το παλτό και το καπέλο, είναι αυτός που δείχνει ανήσυχος ˙ η περιέργεια και η αξιοπρέπεια είναι ασύμβατες, αλλά η περιέργεια υπερισχύει. Η επιφυλακτικότητα μπορεί να πηγάζει από πολλές αιτίες: μπορεί να απορρέει από μια αίσθηση ευπρέπειας, από μια ανάγκη άνεσης και στη Γαλλία – όπως φαίνεται – από τον απαραίτητο σεβασμό προς τις αρχές. 

Μια αντιπαράθεση που συλλαμβάνεται πότε – πότε από το μάτι του φωτογράφου παρουσιάζει το νόμο και τις κατώτερες τάξεις.

Οι φύλακες των πάρκων προσέχουν τις κινήσεις της δουλειάς τους στη θέα της ψηλής μπότας και του σιριτιού. Οι φιλότιμοι στέκουν ανήσυχα προσοχή μπροστά στην εξουσία.

Όσο μεγαλοπρεπείς κι αν είναι οι περιστάσεις, υπονοεί ο Cartier- Bresson, η ζωή συνεχίζεται και οι εργασίες εκτελούνται. Έχοντας αυτό κατά νου, επικαλείται συχνά μεγάλα θέματα: Το Έθνος, την Αγάπη, την Ελευθερία. Στην απελευθέρωση του Παρισιού το 1944 εντόπισε μια ομάδα ερασιτεχνών πολυβολητών που έδινε παράσταση μπροστά από ένα σκεπτικό κοινό με αμφιλεγόμενο ενδιαφέρον. 

 Το 1969 κατέγραψε τα γαλλο – βελγικά σύνορα, ένα χειμωνιάτικο πρωινό, σαν ένα καταθλιπτικό μέρος όπου ο φρουρός σκουπίζει το υγρό χιόνι από το δρόμο».  Σε μια άλλη φωτογραφία οι αγκαλιασμένοι νεαροί εραστές του κρατούν τα τσιγάρα που σιγοκαίνε σε ασφαλή απόσταση.  Δείτε επίσης πόσο πλησιάζει το θέμα. Πλησιάζει τόσο ώστε ο θεατής να νοιώθει ως «μέλος της παρέας». 

Προσπαθήστε να νιώσετε τον σουρρεαλισμό του, την λεπτή και φινετσάτη ειρωνεία του και τον τρόπο του να σατιρίζει.

Όλα αυτά είναι «κλειδιά» για να μπορέσει κάποιος να «διαβάσει και να ερμηνεύσει» τον Bresson και είναι πράγματα που έρχονται και ξανάρχονται στις φωτογραφίες του.

Henri Cartie – Bresson: Trafalgar Square

Ο Henri Cartier − Bresson τράβηξε αυτή την φωτογραφία στην πλατεία Trafalgar Square την ημέρα της στέψης του βασιλιά  George VI στις 12  Μαΐου 1937.

Ήταν μια δύσκολη στιγμή για το βρετανικό λαό, που την προηγούμενη χρονιά είδε το θάνατο του βασιλιά George V και την κρίσιμη παραίτηση του Edward VIII. (σημ. ΔΜ είναι γνωστή η σχέση του Βρετανικού λαού με τη Βασιλική οικογένεια).
Η αλλοφροσύνη (ένταση) πάνω και κάτω ο κ. Wallis Simpson έχει αποκοιμηθεί. (σημ. ΔΜ η απόλυτη αντίθεση).
Ήταν η πρώτη φορά όπου ο Cartier − Bresson λειτουργούσε ως φωτορεπόρτερ. Κάλυπτε την στέψη για την εβδομαδιαία γαλλική εφημερίδα Regard, στην οποία ήσαν δυσαρεστημένοι, διότι ο «Cartier» (αρχικό καλλιτεχνικό ψευδώνυμο) δεν πήρε έστω μια οποιαδήποτε εικόνα του ίδιου του βασιλιά ή από τη μεταφορά του. Αντί αυτού, στην παραπάνω φωτογραφία, ο Cartier − Bresson επικέντρωσε το ενδιαφέρον του, όχι μόνο σε αυτό το περιχαρές κοινό (περιχαρές γιατί άφηνε πίσω του τις κακές στιγμές του και τη δυσαρέσκεια του περασμένου χειμώνα), αλλά και στον άνθρωπο που κοιμάται, ο οποίος όπως και πολλοί από τους άλλους πάνω, περίμεναν όλη τη νύχτα για αυτή τη στιγμή, αυτός (κάτω) όμως «έλειπε» τώρα που πέρναγε η πομπή για τη στέψη. Με αυτή την έννοια, η κάμερα του Cartier − Bresson (δεν ασχολήθηκε και) δεν έζησε τη μεταφορά πάρα πολύ, αλλά γι «αυτόν» (τον Cartier δηλ.), η σημασία έγκειται όχι στην άμαξα που πέρναγε, αλλά στους ανθρώπους, διαφορετικούς μεν, αλλά ενωμένους («σφιχτά») δε.
Ήταν ο τρόπος του να απεικονίζει την ιστορία − το πένθος, τα πλήθη, τις ζητωκραυγές, τους αδύναμους γέρους, τα κορίτσια του χορού − εδώ ο φακός του « είδε τους ανθρώπους που είδαν την ιστορία».
Μια ακριβώς ίδιας «αντίληψης» με την προηγούμενη φωτογραφία τραβηγμένη 11 χρόνια αργότερα σε ένα επίσης σημαντικότατο γεγονός για έναν εντελώς διαφορετικό λαό. Πρόκειται για την κηδεία του Γκάντι το 1948. Για αυτή τη φωτογραφία, μάλιστα, έχει πει πως έδωσε τη μηχανή σε κάποιο φίλο του πάνω σε ένα δέντρο και του είπε τι να τραβήξει, γιατί ο ίδιος δεν ανέβαινε ποτέ σε δέντρα!

Αυτό είναι κάτι που ο Bresson κάνει, έκτοτε, πολύ συχνά όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες της συλλογής παρακάτω.

American Color

Poor People’s March

Henri Cartie – Bresson: Landscape

Παρ’ όλο που υπάρχει (κακώς) η αντίληψη πως ο Henri Cartie – Bresson δεν τράβαγε τοπία ή πως ακόμα και τότε υπήρχε άνθρωπος μέσα, το άλμπουμ αυτό το διαψεύδει.

«Ανδρέας Εμπειρίκος – Το Μπουρρανί»

Το Μπουρρανί διοργανώνεται ετησίως στην πόλη του Τυρνάβου στη Θεσσαλία, είναι το τυρναβίτικο καρναβάλι δηλαδή. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι η λατρεία του φαλλού κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων ως συμβόλου γονιμότητας και ευημερίας. Αναφέρεται πως οι καταβολές του είναι από την αρχαιότητα, ενώ οι πρώτες γνωστές γραπτές αναφορές για την τέλεση του καρναβαλιού εμφανίζονται το 1898. Κατά την διάρκεια των εορτασμών τρώνε το «Μπουρανί» ένα χυλό από διάφορα άγρια χόρτα, που εκείνη την ημέρα παρασκευάζουν άντρες, πίνεται άφθονο τσίπουρο και κατόπιν οι συμμετέχοντες αρχίζουν να χορεύουν και να πειράζουν ο ένας τον άλλο χρησιμοποιώντας επιτηδευμένα χυδαία γλώσσα κατά το έθιμο. Διάφοροι άλλοι συμμετέχοντες έχουν μαζί τους μεγάλους ξύλινους ή πήλινους φαλλούς ως σκήπτρα ή υπερμεγέθεις φαλλούς που κρατούν με τα δύο χέρια. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχει και ενεργή συμμετοχή γυναικών.

Η εορτή είναι προς τιμή του αρχαιοελληνικού θεού Διονύσου και γίνεται στο ξεκίνημα του ελληνορθόδοξου Πάσχα κατά την περίοδο της νηστείας. Κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων τελούνται επίσης συναυλίες, χοροί, πορεία του καρναβαλιού, καθώς και όρκος στον βασιλιά Καρνάβαλο. Την γενική εποπτεία του καρναβαλιού αναλαμβάνει κάθε χρόνο ένα άτομο με τον τίτλο του αρχιμπουρανίτη και η «στέψη» γίνεται με «επισημότητα» από τον προηγούμενο.

A Greek Portfolio – Αδημοσίευτες

Henri Cartie – Bresson: Vers un autre futur