Berenice Abbott Πορτραίτα

85 κατακόρυφες φωτογραφίες στις οποίες καταγράφονται οι μεταβολές στην αρχιτεκτονική και στη ζωή της πόλης της Νέας Υόρκης στη δεκαετία του ’40

Εξπρεσιονισμός

Φωτογραφίες από την έκθεση στη Λιβαδειά

Η έκθεση με τις φωτογραφίες του Ανδρέα Εμπειρίκου πραγματοποιήθηκε στη Λιβαδειά από την Φωτογραφική Λέσχη Λιβαδειάς με πρόεδρο τον Γιάννη Βελούδιο, στο ισόγειο του Νερόμυλου κατά το διάστημα 25 έως 30 Μαΐου 2013.

Το Σάββατο 25/05/13 πραγματοποιήθηκε ημερίδα με θέμα: «Εμπειρίκος – Υπερρεαλισμός –  Φωτογραφία» με εισηγήσεις από τους: Σταύρο Πετσόπουλο Εκδότη εκδόσεων ΑΓΡΑ,  Δημήτρη Καλοκύρη Συγγραφέα – πρόεδρο της Εταιρείας Συγγραφέων και Λεωνίδα  Εμπειρίκο Ιστορικό.

Επιμέλεια έκθεσης και διοργάνωσης: Δαμιανός Μωραΐτης

Henri Cartie – Bresson: Le Retour (1946) − Video

Παρατηρήστε τη φωτογραφία παρακάτω

Φωτογραφία είναι από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Dessau το 1945.

Ο Cartie – Bresson υπήρξε αιχμάλωτος πολέμου στη Γερμανία για σχεδόν τρία χρόνια. Προσπάθησε να δραπετεύσει δυο φορές χωρίς επιτυχία , και στη συνέχεια, την τρίτη φορά τα κατάφερε.

Κατά την λήξη του πολέμου, λόγω και της «εμπειρίας» του ως αιχμαλώτου σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, του ανατέθηκε από το γραφείο πληροφοριών πολέμου  των ΗΠΑ να κάνει μια ταινία για την επιστροφή των εκτοπισθέντων και των αιχμαλώτων  πολέμου.  (Δείτε το απόσπασμα εδώ), (Δείτε ολόκληρη την ταινία εδώ)

Ο σκηνοθέτης Cartie – Bresson δίπλα από τον κάμεραμαν που κινηματογραφεί κάνει τις  φωτογραφίες του. Αυτή η φωτογραφία αφορά ένα περιστατικό στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Dessau το 1945 που φαίνεται στο απόσπασμα και στην ταινία. Η γυναίκα με το μαύρο φόρεμα είχε καταγγελθεί στην Γκεστάπο από τη γυναίκα στα αριστερά της φωτογραφίας, η οποία ήταν Βελγίδα, συνεργάτης των Γερμανών, και αμέσως μετά τον έλεγχο του στρατοπέδου από τους συμμάχους, προσπάθησε να διαφύγει αλλά συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον της «αρχής» (που προφανώς εκφράζει ο άνθρωπος στα δεξιά). Δείτε πως η στάση των «σωμάτων» τους εκφράζει και τα συναισθήματά τους. Δείτε πως εκφράζεται  η οργή, ​​της γυναίκας που είχε προδοθεί, από το τεντωμένο εντελώς το σώμα της, ακριβώς με τον τρόπο που η ντροπή και η ενοχή της γυναίκας που είχε κάνει την προδοσία καταλαμβάνει αλλά και καταβάλει το δικό της σώμα, δείτε και τον αντίχειρά της στο εσωτερικό της γροθιάς της (κάτω αριστερά) δείγμα αναγνώρισης της ενοχής αλλά και εμμονής στη μη παραδοχή!

Σημαντικό επίσης είναι παρατηρήσει κανείς, συγκρίνοντας την φωτογραφία με την ταινία, τη διαφορά ανάμεσα στην φωτογραφία, η οποία περιγράφει, και στον κινηματογράφο, που αφηγείται, το ίδιο «γεγονός».

Berenice Abbott American Scene 1

Η Berenice Abbott δεν περιόρισε τις δραστηριότητές της μόνο στην πόλη της, τη Νέα Υόρκη, αλλά υπήρξε επίσης, με έντονο τρόπο, «παρατηρητής της Αμερικανικής σκηνής» ταξιδεύοντας σε όλη τη Νέα Αγγλία και κατά μήκος της ανατολικής ακτής, αποτυπώνοντας ορισμένες πόλεις, όπως υπήρχαν πριν τον (Αμερικανικό) Εμφύλιο Πόλεμο. Εδώ περιέχονται 18 αντιπροσωπευτικές οριζόντιες φωτογραφίες.

Portfolio

Καλαρρύτες

Οι Καλαρρύτες είναι χωριό που βρίσκεται στις δυτικές πλαγιές της γεωτεκτονικής ζώνης της οροσειράς της Πίνδου του Νομού Ιωαννίνων στην Ήπειρο.

Οι Καλαρρύτες ανήκουν στα Ζαγοροχώρια και  εντάσσονται γεωγραφικά στην περιοχή των Τζουμέρκων.

Το χωριό είναι κτισμένο στο χείλος της απότομης χαράδρας που καταλήγει στον ποταμό Καλαρρύτικο, σε υψόμετρο 1200 μ. και απέχει 56 χλμ από τα Γιάννενα,  82 χλμ από την Άρτα και 96 χλμ από την Καλαμπάκα.

Υ/Γ Το κατσικάκι, που εικονίζεται στο τέλος, μόλις έχει βγει από την κοιλιά της μάνας του.

Φωτογραφίες από τα εγκαίνια της έκθεσης στην Αθήνα

Η έκθεση «Ο Φωτογράφος Ανδρέας Εμπειρίκος» πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου το διάστημα από 4/11/2015 – 4/12/2015. Την επιμέλεια της έκθεσης είχαν οι επιμελήτριες του μουσείου Διονυσία Γιακουμή, και Ζωή Χαραλαμπίδου μαζί με τον Δαμιανό Μωραΐτη.

Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν την Τετάρτη 04/11/15. Προλόγισαν η κ. Τίνα Καφατσάκη, πρόεδρος του μουσείου και Δήμαρχος Ζωγράφου και ο Ηλίας Γουναρόπουλος, γιός του σπουδαίου ζωγράφου και Αντιπρόεδρος του μουσείου. Ακολούθησε συζήτηση με θέμα «Ανδρέας Εμπειρίκος: Υπερρεαλισμός και φωτογραφία». Εισηγητές: Λεωνίδας Εμπειρίκος, Ιστορικός, Δημήτρης Καλοκύρης, Συγγραφέας, Πρόεδρος Εταιρείας Συγγραφέων, Σταύρος Πετσόπουλος, Εκδότης της «Άγρας» και Δαμιανός Μωραΐτης, Ερασιτέχνης φωτογράφος.

Αυτές οι φωτογραφίες είναι από τα εγκαίνια της έκθεσης «Ο Φωτογράφος Ανδρέας Εμπειρίκος» στην Αθήνα.

Henri Cartie – Bresson: Carnets mexicains 1934 – 1964

Το άλμπουμ περιέχει 51 φωτογραφίες από αυτές που τράβηξε ο Bresson  στο Μεξικό

Ζαγόρι

Το Ζαγόρι είναι περιοχή στο Νομό Ιωαννίνων, στη βορειοδυτική Ελλάδα. Στην περιοχή υπάρχουν 45 χωριά, τα αποκαλούμενα Ζαγοροχώρια, τα οποία είναι διάσπαρτα στους πρόποδες της Πίνδου. Το Ζαγόρι έχει έκταση περίπου 1.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και αρχίζει στο Νότιο Δυτικό μέρος του, από το όρος Μιτσικέλι (υψόμετρο 1.810 μ), φθάνει προς βορρά στον Αώο ποταμό και το όρος Τύμφη και ανατολικά μέχρι τον ποταμό Βάρδα στο Μαυροβούνι (υψόμετρο 2.100 μ) κοντά στο Μέτσοβο. Η λέξη Ζαγόρι πιθανόν προέρχεται από τα Σλαβικά, από την πρόθεση Za που σημαίνει «πίσω» και το ουσιαστικό gora που σημαίνει «βουνό». Στην αρχαιότητα η περιοχή ονομάζονταν «Παροραία», και οι κάτοικοί της «Παροραίοι», δηλαδή αυτοί που ζουν πίσω από τα όρη. Στη συλλογή περιλαμβάνονται φωτογραφίες από τα χωριά Βίτσα, Δίλοφο, Κουκούλι και από το Φαράγγι του Βίκου (άποψη από το Μονοδένδρι). Τα χωριά αυτά ανήκουν στο Κεντρικό Ζαγόρι και απέχουν κατά μέσον όρο περίπου 35 χλμ από τα Γιάννενα.

Dorothea Lange Οι λογοκριμένες φωτογραφίες

Οι λογοκριμένες φωτογραφίες της Dorothea Lange από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για Ιάπωνες των Η.Π.Α

Ναι καλά διαβάσατε στρατόπεδα συγκέντρωσης, στις Η.Π.Α, για Ιάπωνες των Η.Π.Α!
Στις 19 Φεβρουαρίου 1942, με εκτελεστικό διάταγμα, ο Ρούζβελτ, υπό την επίδραση ενός υποβόσκωντος ρατσισμού στα ΜΜΕ και στην πολιτική σκηνή, εγκαθίδρυσε στρατιωτικές ζώνες στην Ουάσιγκτον, το Όρεγκον, την Αριζόνα και την Καλιφόρνια για να απομακρύνει όλους τους ανθρώπους από τις περιοχές αυτές για λόγους «στρατιωτικών αναγκών».
Τον Μάρτιο του 1942, ο στρατός αρχίζει να εκδίδει διαταγές, σύμφωνα με τις οποίες όλα τα άτομα ιαπωνικής καταγωγής κλήθηκαν σε σταθμούς ελέγχου πολιτών, ώστε να καταγραφούν και να ξεκινήσει η διαδικασία «απομάκρυνσής» τους προς γειτονικά κέντρα συγκέντρωσης και τελικά «μετεγκατάστασής» τους σε περιοχές στα δυτικά. Τις επόμενες δυο εβδομάδες περίπου 120.000 Ιάπωνες υποχρεώνονται να πουλήσουν ή να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, τις επιχειρήσεις τους και την περιουσία τους και φυλακίζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του πολέμου μέχρι και το 1946, οπότε και άρχισαν σταδιακά αυτά τα στρατόπεδα να παύουν να λειτουργούν. Τα δύο τρίτα των κρατουμένων ήταν πολίτες των Η.Π.Α που ήδη ζούσαν στη χώρα για δεκαετίες.
H φωτογράφος Dorothea Lange, γνωστή για τις φωτογραφίες της (όπως η «Μητέρα Μετανάστρια» 1η φωτογραφία) στο πλαίσιο του προγράμματος FSA (ο αντίστοιχος δικός μας ΟΓΑ), προσλήφθηκε από την κυβέρνηση των Η.Π.Α, ώστε να καταγράψει φωτογραφικά την «απομάκρυνση» και «μετεγκατάσταση» των Ιαπωνο-Αμερικανών. Έδειξε μεγάλη προθυμία να αναλάβει την αποστολή, παρόλο που ήταν αντίθετη με αυτή την επιχείρηση, καθώς πίστευε πως «μια αληθινή καταγραφή του εκτοπισμού θα ήταν πολύτιμη στο μέλλον».
Δείτε τις φωτογραφίες και θα καταλάβετε πως είχε δίκιο.

Relax Time

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

Self Portrait

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

Give Me Flowers

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

Big Moutain

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

The Right Steps

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

Just another path

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

λευκή μοναξιά

Robert Capa: Προσωπικές στιγμές

Berenice Abbott Scene 2

Η Berenice Abbott έγινε και μια δημιουργική εφευρέτης, εξασφαλίζοντας μισή ντουζίνα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, και άρχισε τις εξερευνήσεις της στην επιστημονική φωτογραφία. λέγοντας :
«Η Φωτογραφία ταιριάζει με την ταχύτητα της εποχής μας … Πρόκειται για ένα ρεαλιστικό μέσο που αρμόζει στο ρεαλισμό της επιστήμης»
Η Abbott το 1958 ανέλαβε να φωτογραφίσει επιστημονικά φαινόμενα για την επιτροπή μελέτης των Φυσικών Επιστημών στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT), πραγματοποιώντας το πιο αξιοσημείωτο έργο της, με μια σειρά φωτογραφιών από εκκρεμή, μπάλες που αναπηδούν και σχέδια κυμάτων. Εδώ περιέχονται 11 αντιπροσωπευτικές κατακόρυφες φωτογραφίες.

André Kertész – Οικογενειακές φωτογραφίες

Berenice Abbott Προσωπικές Φωτογραφίες

Πορτραίτα και αναμνηστικά από γενέθλια της Berenice Abbott.

Μαρία Χρουσάκη

André Kertész: Γαλλία 1925 – 1936

André Kertész: Αμερική 1936 – 1976

André Kertész: On Reading

On Reading – André Kertész

André Kertész: Έτσι χωρίς . . . θέμα

Αυτή είναι μια συλλογή πραγματικά όπως λέει ο τίτλος της Έτσι χωρίς . . . θέμα.
Περιέχει φωτογραφίες χωρίς χρονολογική σειρά, χωρίς γεωγραφικούς προσδιορισμούς, χωρίς γενικά οτιδήποτε θα μπορούσε να τις «κατηγοροποιήσει», έτσι ώστε να μείνει μόνο το γεγονός πως τις έχει «τραβήξει» ο ίδιος καλλιτέχνης, θεωρώντας πως αυτό προσδίδει στη συλλογή αυτή μια ιδιαίτερη αξία, καθώς αναδεικνύει την ενότητα του ύφους που είναι και το ζητούμενο στη Φωτογραφία.
* Η «ποιότητα» ορισμένων φωτογραφιών δεν είναι αυτή που θα ήθελα αλλά . . .
** Ορισμένες φωτογραφίες επέλεξα να έχουν «τονισμό σέπια» γιατί έτσι θεωρώ πως αποδίδεται καλύτερα το συναίσθημα.

Henri Cartie – Bresson: The Decisive Moment first edition 1952

Henri Cartie – Bresson: Premieres Photos

Αυτή η συλλογή είναι μια «μελέτη» στο πρώιμο έργο του Henri Cartie – Bresson. Ο Cartie – Bresson, πριν τον πόλεμο,  ήταν καταπληκτικός στο να  ανακαλύπτει  «το μυστήριο  ή το μυστηριώδες» σε εντελώς συνηθισμένα πράγματα. Αλλά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ως φωτορεπόρτερ τουλάχιστον,  αλλάζει το ύφος του εντελώς, αν και ο ίδιος το αρνείται. Το πιθανότερο είναι, κατά την γνώμη μου, πως πρόκειται για μια «εξέλιξη» που οφείλεται στην ολοκλήρωση του, ως ανθρώπου και καλλιτέχνη. Έτσι αντί για «μυστηριώδεις – αινιγματικές»  φωτογραφίες, κάνει φωτογραφίες που είναι πιο σαφείς, πιο ολοκληρωμένες,  με κοινωνικές αναφορές και σχόλια, φωτογραφίες  «που λένε  όλη την ιστορία».

Henri Cartie – Bresson: In India

Gallery Split Screen Wide

Εικοσιτέσσερις και μία . . . Φωτογραφίες

Δεν επιδιώκω να καταλάβετε ή να ερμηνεύσετε τις φωτογραφίες μου, μοναδικός μου στόχος είναι να νοιώσετε, να αισθανθείτε.

Δεν θέλω να σας δείξω υπάρχοντα συναισθήματα, θέλω να σας δημιουργηθούν συναισθήματα και αν μπορέσω, να σας προβληματίσω.

Henri Cartie – Bresson: Επιλογή

Στην πιο διάσημη φωτογραφία του, του 1932, που δείχνει έναν πλημμυρισμένο και σε επισκευή δρόμο στην Place de L’ Europe, ο Cartier – Bresson συλλαμβάνει έναν άντρα που πηδά τη στιγμή ακριβώς πριν προσγειωθεί στο ατάραχο νερό.

«Είναι απίστευτο που τον συλλαμβάνει ακριβώς τη στιγμή πριν ο άντρας βουλιάξει στη λάσπη και οι ρυτίδες του νερού απλωθούν και αξιοσημείωτο επίσης είναι η λυγερή εικόνα μιας χορεύτριας σε ένα διαφημιστικό ταμπλώ που φαίνεται να σαρκάζει, με κερτεζιανή ειρωνεία, την ταλάντευση των άκαμπτων ποδιών του θύματος πάνω από τα νερά. Η εικόνα όμως εμφανίζει μια ευφράδεια που κινείται μεταξύ δεξιοτεχνίας και ειρωνείας˙ ο σωρός της άμμου και η σκάλα, που απομακρύνονται στην πλημμύρα, προδίδουν αναγκαστικό αυτοσχεδιασμό, την τελευταία καταφυγή μπροστά σε μια ανέλπιδη κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι: η κάμερα συλλαμβάνει μια στιγμή, προσφέρει όμως και την ακριβή εικόνα μιας δυσχερούς θέσης, ως προς την οποία η στιγμή πρέπει να ζυγιστεί για να κατανοηθεί. Οι εικόνες του Bresson όμως σπανίως είναι τόσο θεαματικές. Η αποφασιστική στιγμή, που είναι ο όρος του Cartier-Bresson για τις αποκαλυπτικές στιγμές, συχνά δεν συγκρατεί τίποτε περισσότερο από μια ματιά ή την πιο αμυδρή χειρονομία μιας συνηθισμένης μέρας.

Η δράση μπορεί κατά περίπτωση να είναι ελάχιστη ή τα θέματά του χαλαρά σε βαθμό νωθρότητας, όπως συμβαίνει μια Κυριακή του 1938 με μια ομάδα εκδρομέων στις όχθες του Μάρνη.  Σ’ αυτήν, το νόημα στηρίζεται στην τοποθέτηση στο χώρο και τη διαφορά, ανάμεσα στα μέλη της εκδρομής και ανάμεσα σ’ αυτούς και τις βάρκες τους. Οι εκδρομείς, μετά το γεύμα, εμφανίζονται κορεσμένοι και βαραίνουν απέναντι στις χαριτωμένες γραμμές των λέμβων τους στο νερό. Η εδραιωμένη βαρύτητά τους ενσαρκώνει την ευδαιμονία και παρουσιάζει τους Γάλλους σαν βολεμένους καλοφαγάδες. Συγχρόνως είναι ξεχωριστές προσωπικότητες, ικανός ο καθένας για μια προσωπική εκτίμηση της ημέρας και των απολαύσεών της. Κάποιος απ’ αυτούς, ένας εργάτης στην ύπαιθρο, κάθεται πίσω από τους άλλους. Από ψηλότερα, πριν κατηφορίσει η όχθη του ποταμού, τα πράγματα ελέγχονται καλύτερα. Είναι η θέση ενός συνετού ανθρώπου που έχει το νου του στην άνεση. Η σύνεση είναι ίσως ζήτημα άνεσης, αλλά είναι πιθανόν ακόμη ζήτημα τάξης, θέσης και ωριμότητας.

Στις Βρυξέλλες το 1932 ήρθε αντιμέτωπος με ένα ζευγάρι ανθρώπων που κρυφοκοιτούσαν μέσα από μια περίφραξη. Ο ένας κοιτάζει τριγύρω επιφυλακτικά, ο σύντροφός του, νεότερος, με τραγιάσκα και σακάκι, έχει βυθιστεί στο έργο του εκστασιασμένος. Ο γηραιότερος άντρας, με το παλτό και το καπέλο, είναι αυτός που δείχνει ανήσυχος ˙ η περιέργεια και η αξιοπρέπεια είναι ασύμβατες, αλλά η περιέργεια υπερισχύει. Η επιφυλακτικότητα μπορεί να πηγάζει από πολλές αιτίες: μπορεί να απορρέει από μια αίσθηση ευπρέπειας, από μια ανάγκη άνεσης και στη Γαλλία – όπως φαίνεται – από τον απαραίτητο σεβασμό προς τις αρχές. 

Μια αντιπαράθεση που συλλαμβάνεται πότε – πότε από το μάτι του φωτογράφου παρουσιάζει το νόμο και τις κατώτερες τάξεις.

Οι φύλακες των πάρκων προσέχουν τις κινήσεις της δουλειάς τους στη θέα της ψηλής μπότας και του σιριτιού. Οι φιλότιμοι στέκουν ανήσυχα προσοχή μπροστά στην εξουσία.

Όσο μεγαλοπρεπείς κι αν είναι οι περιστάσεις, υπονοεί ο Cartier- Bresson, η ζωή συνεχίζεται και οι εργασίες εκτελούνται. Έχοντας αυτό κατά νου, επικαλείται συχνά μεγάλα θέματα: Το Έθνος, την Αγάπη, την Ελευθερία. Στην απελευθέρωση του Παρισιού το 1944 εντόπισε μια ομάδα ερασιτεχνών πολυβολητών που έδινε παράσταση μπροστά από ένα σκεπτικό κοινό με αμφιλεγόμενο ενδιαφέρον. 

 Το 1969 κατέγραψε τα γαλλο – βελγικά σύνορα, ένα χειμωνιάτικο πρωινό, σαν ένα καταθλιπτικό μέρος όπου ο φρουρός σκουπίζει το υγρό χιόνι από το δρόμο».  Σε μια άλλη φωτογραφία οι αγκαλιασμένοι νεαροί εραστές του κρατούν τα τσιγάρα που σιγοκαίνε σε ασφαλή απόσταση.  Δείτε επίσης πόσο πλησιάζει το θέμα. Πλησιάζει τόσο ώστε ο θεατής να νοιώθει ως «μέλος της παρέας». 

Προσπαθήστε να νιώσετε τον σουρρεαλισμό του, την λεπτή και φινετσάτη ειρωνεία του και τον τρόπο του να σατιρίζει.

Όλα αυτά είναι «κλειδιά» για να μπορέσει κάποιος να «διαβάσει και να ερμηνεύσει» τον Bresson και είναι πράγματα που έρχονται και ξανάρχονται στις φωτογραφίες του.

Henri Cartie – Bresson: Trafalgar Square

Ο Henri Cartier − Bresson τράβηξε αυτή την φωτογραφία στην πλατεία Trafalgar Square την ημέρα της στέψης του βασιλιά  George VI στις 12  Μαΐου 1937.

Ήταν μια δύσκολη στιγμή για το βρετανικό λαό, που την προηγούμενη χρονιά είδε το θάνατο του βασιλιά George V και την κρίσιμη παραίτηση του Edward VIII. (σημ. ΔΜ είναι γνωστή η σχέση του Βρετανικού λαού με τη Βασιλική οικογένεια).
Η αλλοφροσύνη (ένταση) πάνω και κάτω ο κ. Wallis Simpson έχει αποκοιμηθεί. (σημ. ΔΜ η απόλυτη αντίθεση).
Ήταν η πρώτη φορά όπου ο Cartier − Bresson λειτουργούσε ως φωτορεπόρτερ. Κάλυπτε την στέψη για την εβδομαδιαία γαλλική εφημερίδα Regard, στην οποία ήσαν δυσαρεστημένοι, διότι ο «Cartier» (αρχικό καλλιτεχνικό ψευδώνυμο) δεν πήρε έστω μια οποιαδήποτε εικόνα του ίδιου του βασιλιά ή από τη μεταφορά του. Αντί αυτού, στην παραπάνω φωτογραφία, ο Cartier − Bresson επικέντρωσε το ενδιαφέρον του, όχι μόνο σε αυτό το περιχαρές κοινό (περιχαρές γιατί άφηνε πίσω του τις κακές στιγμές του και τη δυσαρέσκεια του περασμένου χειμώνα), αλλά και στον άνθρωπο που κοιμάται, ο οποίος όπως και πολλοί από τους άλλους πάνω, περίμεναν όλη τη νύχτα για αυτή τη στιγμή, αυτός (κάτω) όμως «έλειπε» τώρα που πέρναγε η πομπή για τη στέψη. Με αυτή την έννοια, η κάμερα του Cartier − Bresson (δεν ασχολήθηκε και) δεν έζησε τη μεταφορά πάρα πολύ, αλλά γι «αυτόν» (τον Cartier δηλ.), η σημασία έγκειται όχι στην άμαξα που πέρναγε, αλλά στους ανθρώπους, διαφορετικούς μεν, αλλά ενωμένους («σφιχτά») δε.
Ήταν ο τρόπος του να απεικονίζει την ιστορία − το πένθος, τα πλήθη, τις ζητωκραυγές, τους αδύναμους γέρους, τα κορίτσια του χορού − εδώ ο φακός του « είδε τους ανθρώπους που είδαν την ιστορία».
Μια ακριβώς ίδιας «αντίληψης» με την προηγούμενη φωτογραφία τραβηγμένη 11 χρόνια αργότερα σε ένα επίσης σημαντικότατο γεγονός για έναν εντελώς διαφορετικό λαό. Πρόκειται για την κηδεία του Γκάντι το 1948. Για αυτή τη φωτογραφία, μάλιστα, έχει πει πως έδωσε τη μηχανή σε κάποιο φίλο του πάνω σε ένα δέντρο και του είπε τι να τραβήξει, γιατί ο ίδιος δεν ανέβαινε ποτέ σε δέντρα!

Αυτό είναι κάτι που ο Bresson κάνει, έκτοτε, πολύ συχνά όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες της συλλογής παρακάτω.

American Color

Poor People’s March

Το φυλλάδιο της έκθεσης

Πατήστε εδώ για να κατεβάσετε το PDF

Henri Cartie – Bresson: Η Ελλάδα με τη ματιά του

Ο Henri Cartier − Bresson επισκέφτηκε την Ελλάδα τουλάχιστον δυο φορές. Μια φορά το 1953 και άλλη μια το 1961. Τον συνέδεε αδερφική φιλία με την Έλληνα Στρατή Ελευθεριάδη-Τεριάντ που ζούσε στη Γαλλία και ήταν εκδότης και συλλέκτης έργων τέχνης, μάλιστα εξέδωσε το πρώτο, και πλέον διάσημο βιβλίο του Bresson τοImages a la Sauvette (Αποφασιστική στιγμή), του οποίου ο αμερικανικός τίτλος ήταν The Decisive Moment. Έτσι δεν είναι τυχαίο ότι συνάντησε στην Ελλάδα ανάμεσα σε άλλους τον Τσαρούχη, τον Ελύτη και τον Χατζηκυριάκο Γκίκα. Οι πιο γνωστές φωτογραφίες του, από την Ελλάδα της εποχής, είναι δυο α) αυτή που τράβηξε στην Αθήνα, στην οδό Ασωμάτων, με τις 2 γιαγιάδες και το νεοκλασικό με τις Καρυάτιδες, αλλά και το κοριτσάκι που τρέχει στα σκαλοπάτια στο Κάστρο στη Σίφνο. Εκείνο που κάνει αυτή τη συλλογή ξεχωριστή είναι πως δείχνει την αγάπη αλλά και τη βαθιά γνώση του H. C. Bresson για τη Ελλάδα και τους ανθρώπους της, ταυτόχρονα αποτυπώνει τη ματιά ενός ξένου για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Στη συλλογή αυτή έχουν προστεθεί 5 φωτογραφίες, δυο από το Μουσείο της Κωνσταντινούπολης (1^η και 2^η φωτογραφία) όπου ο Bresson φωτογραφίζεται από τον άλλο μεγάλο Τούρκο  φωτογράφο Ara Guler, να φωτογραφίζει Ελληνικές αρχαιότητες και δυο προς το τέλος από την Έφεσο πάλι με Ελληνικές αρχαιότητες, που δείχνουν το θαυμασμό του Bresson για Ελλάδα αλλά και κάτι άλλο, ακόμα και οι διάσημοι φωτογράφοι παίρνουν και αναμνηστικές φωτογραφίες. Και τέλος έχει προστεθεί η φωτογραφία  «Κεφαλή αλόγου από τον Παρθενώνα», Λονδίνο 1951. Ο Bresson το είχε καταχωρημένο στην Ελλάδα (ίσως απηχούσε την άποψή του ότι στην Ελλάδα ανήκει και ας εκτίθεται στο Λονδίνο).
Η συλλογή είναι αποτέλεσμα μιας δίχρονης περίπου έρευνας γιατί οι φωτογραφίες βρίσκονται σκόρπιες στις διάφορες συλλογές του MAGNUM, όπου και ανήκουν τα πνευματικά δικαιώματα.

Travel & Lifestyle

Athenians

André Kertész Polaroind

Προς το τέλος της ζωής του ο Kertesz, ο μεγάλος δάσκαλος, όταν πλέον είναι μόνος χωρίς την αγαπημένη του Elisabeth και ενώ δεν βλέπει πια καλά και τα χέρια του τρέμουν, χρησιμοποιεί μια Polaroid πάνω σε τρίποδο και έγχρωμο φιλμ. Στη μνήμη τής Elisabeth κατασκευάζει διάφορες «νεκρές φύσεις» από αγαπημένα αντικείμενα, που τοποθετεί κοντά στο παράθυρο, ανάμεσα στην παλιά του αλληλογραφία και στα βιβλία του. Κάνει μερικά αυτοπορτραίτα και καμιά φορά φωτογραφίζει και την πλατεία από κάτω, όπου πάντα υπάρχει το ανθρώπινο στοιχείο, αλλά ακόμα πιο απόμακρο τώρα. Παρά τη φυσική του αδυναμία, οι φωτογραφίες του μοιάζουν και πάλι να ξεπηδούν εύκολα. Κυριαρχούν και εδώ η περιέργεια και ο θαυμασμός τού καλλιτέχνη, η ανάγκη τής έκφρασης, ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.