Berenice Abbott Πορτραίτα

85 κατακόρυφες φωτογραφίες στις οποίες καταγράφονται οι μεταβολές στην αρχιτεκτονική και στη ζωή της πόλης της Νέας Υόρκης στη δεκαετία του ’40

«Ανδρέας Εμπειρίκος – προσωπικό άλμπουμ – εξώφυλλα»

Ανδρέας Εμπειρίκος: Το Μπουρανί και ο εορτασμός του φαλλού (Τύρναβος)

Τον πιο χαρακτηριστικό, χαρούμενο και αθυροστομικό πανηγυρισμό της Καθαροδευτέρας τον έχουν στον Τύρναβο της Θεσσαλίας. Ομάδες εορταστών τις πρωινές ώρες ανάβουν φωτιές στη μέση πλατείας ή σε ένα σταυροδρόμι και βράζουν σε καζάνι μια χορτόσουπα με σπανάκι και τσουκνίδες, ρύζι και λίγο ξίδι. Πρόκειται για το «μπουρανί». Εκτός από το «μπουρανί», στον Τύρναβο συναντάμε ένα ακόμα ιδιαίτερο έθιμο: τον εορτασμό του φαλλού.

Τα παλιά τα χρόνια, οι άντρες ετοίμαζαν το «μπουρανί». Σήμερα συμμετέχουν όλοι. Όση ώρα το «μπουρανί» βράζει, οι παρέες διασκεδάζουν πίνοντας τσίπουρο και κρασί, χορεύοντας, λέγοντας άσεμνα τραγούδια και πειράζοντας τους περαστικούς με τολμηρές χειρονομίες.
Τα τραγούδια που τραγουδιούνται στον Τύρναβο την Καθαρά Δευτέρα είναι τόσο άσεμνα, ώστε μας δίνουν μια ιδέα για το τι ήταν τα φαλλικά και παρόμοια άσματα των Αρχαίων Ελλήνων. Το «μπουρανί» έχει όλα τα στοιχεία του αρχέγονου μαγικοθρησκευτικού εθίμου. Στην ουσία το «μπουρανί» είναι μια μύηση των νεότερων γενιών στο μεγάλο θαύμα της ζωής.

Φωτογραφίες από την έκθεση στη Λιβαδειά

Η έκθεση με τις φωτογραφίες του Ανδρέα Εμπειρίκου πραγματοποιήθηκε στη Λιβαδειά από την Φωτογραφική Λέσχη Λιβαδειάς με πρόεδρο τον Γιάννη Βελούδιο, στο ισόγειο του Νερόμυλου κατά το διάστημα 25 έως 30 Μαΐου 2013.

Το Σάββατο 25/05/13 πραγματοποιήθηκε ημερίδα με θέμα: «Εμπειρίκος – Υπερρεαλισμός –  Φωτογραφία» με εισηγήσεις από τους: Σταύρο Πετσόπουλο Εκδότη εκδόσεων ΑΓΡΑ,  Δημήτρη Καλοκύρη Συγγραφέα – πρόεδρο της Εταιρείας Συγγραφέων και Λεωνίδα  Εμπειρίκο Ιστορικό.

Επιμέλεια έκθεσης και διοργάνωσης: Δαμιανός Μωραΐτης

Henri Cartie – Bresson: Le Retour (1946) − Video

Παρατηρήστε τη φωτογραφία παρακάτω

Φωτογραφία είναι από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Dessau το 1945.

Ο Cartie – Bresson υπήρξε αιχμάλωτος πολέμου στη Γερμανία για σχεδόν τρία χρόνια. Προσπάθησε να δραπετεύσει δυο φορές χωρίς επιτυχία , και στη συνέχεια, την τρίτη φορά τα κατάφερε.

Κατά την λήξη του πολέμου, λόγω και της «εμπειρίας» του ως αιχμαλώτου σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, του ανατέθηκε από το γραφείο πληροφοριών πολέμου  των ΗΠΑ να κάνει μια ταινία για την επιστροφή των εκτοπισθέντων και των αιχμαλώτων  πολέμου.  (Δείτε το απόσπασμα εδώ), (Δείτε ολόκληρη την ταινία εδώ)

Ο σκηνοθέτης Cartie – Bresson δίπλα από τον κάμεραμαν που κινηματογραφεί κάνει τις  φωτογραφίες του. Αυτή η φωτογραφία αφορά ένα περιστατικό στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Dessau το 1945 που φαίνεται στο απόσπασμα και στην ταινία. Η γυναίκα με το μαύρο φόρεμα είχε καταγγελθεί στην Γκεστάπο από τη γυναίκα στα αριστερά της φωτογραφίας, η οποία ήταν Βελγίδα, συνεργάτης των Γερμανών, και αμέσως μετά τον έλεγχο του στρατοπέδου από τους συμμάχους, προσπάθησε να διαφύγει αλλά συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον της «αρχής» (που προφανώς εκφράζει ο άνθρωπος στα δεξιά). Δείτε πως η στάση των «σωμάτων» τους εκφράζει και τα συναισθήματά τους. Δείτε πως εκφράζεται  η οργή, ​​της γυναίκας που είχε προδοθεί, από το τεντωμένο εντελώς το σώμα της, ακριβώς με τον τρόπο που η ντροπή και η ενοχή της γυναίκας που είχε κάνει την προδοσία καταλαμβάνει αλλά και καταβάλει το δικό της σώμα, δείτε και τον αντίχειρά της στο εσωτερικό της γροθιάς της (κάτω αριστερά) δείγμα αναγνώρισης της ενοχής αλλά και εμμονής στη μη παραδοχή!

Σημαντικό επίσης είναι παρατηρήσει κανείς, συγκρίνοντας την φωτογραφία με την ταινία, τη διαφορά ανάμεσα στην φωτογραφία, η οποία περιγράφει, και στον κινηματογράφο, που αφηγείται, το ίδιο «γεγονός».

Φωτογραφίες από την έκθεση στην Αθήνα

Η έκθεση «Ο Φωτογράφος Ανδρέας Εμπειρίκος» πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου το διάστημα από 4/11/2015 – 4/12/2015. Την επιμέλεια της έκθεσης είχαν οι επιμελήτριες του μουσείου Διονυσία Γιακουμή, και Ζωή Χαραλαμπίδου μαζί με τον Δαμιανό Μωραΐτη.

Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν την Τετάρτη 04/11/15. Προλόγισαν η κ. Τίνα Καφατσάκη, πρόεδρος του μουσείου και Δήμαρχος Ζωγράφου και ο Ηλίας Γουναρόπουλος, γιός του σπουδαίου ζωγράφου και Αντιπρόεδρος του μουσείου. Ακολούθησε συζήτηση με θέμα «Ανδρέας Εμπειρίκος: Υπερρεαλισμός και φωτογραφία». Εισηγητές: Λεωνίδας Εμπειρίκος, Ιστορικός, Δημήτρης Καλοκύρης, Συγγραφέας, Πρόεδρος Εταιρείας Συγγραφέων, Σταύρος Πετσόπουλος, Εκδότης της «Άγρας» και Δαμιανός Μωραΐτης, Ερασιτέχνης φωτογράφος.

Αυτές οι φωτογραφίες είναι πρωτότυπες εκτυπώσεις από τη συλλογή του Ανδρέα Εμπειρίκου ενώ οι υπόλοιπες που υπήρχαν στην έκθεση, ήταν ανατυπώσεις από τα ψηφιοποιημένα αρχεία του κ. Ηλία Ηλιάδη σε επεξεργασία και εκτύπωση Δαμιανού Μωραΐτη.

Συναυλία

Για τέσσερα χέρια είναι η ζωή.
Δ. Μ.

Portfolio

Καλαρρύτες

Οι Καλαρρύτες είναι χωριό που βρίσκεται στις δυτικές πλαγιές της γεωτεκτονικής ζώνης της οροσειράς της Πίνδου του Νομού Ιωαννίνων στην Ήπειρο.

Οι Καλαρρύτες ανήκουν στα Ζαγοροχώρια και  εντάσσονται γεωγραφικά στην περιοχή των Τζουμέρκων.

Το χωριό είναι κτισμένο στο χείλος της απότομης χαράδρας που καταλήγει στον ποταμό Καλαρρύτικο, σε υψόμετρο 1200 μ. και απέχει 56 χλμ από τα Γιάννενα,  82 χλμ από την Άρτα και 96 χλμ από την Καλαμπάκα.

Υ/Γ Το κατσικάκι, που εικονίζεται στο τέλος, μόλις έχει βγει από την κοιλιά της μάνας του.

Φωτογραφίες από τα εγκαίνια της έκθεσης στην Αθήνα

Η έκθεση «Ο Φωτογράφος Ανδρέας Εμπειρίκος» πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου το διάστημα από 4/11/2015 – 4/12/2015. Την επιμέλεια της έκθεσης είχαν οι επιμελήτριες του μουσείου Διονυσία Γιακουμή, και Ζωή Χαραλαμπίδου μαζί με τον Δαμιανό Μωραΐτη.

Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν την Τετάρτη 04/11/15. Προλόγισαν η κ. Τίνα Καφατσάκη, πρόεδρος του μουσείου και Δήμαρχος Ζωγράφου και ο Ηλίας Γουναρόπουλος, γιός του σπουδαίου ζωγράφου και Αντιπρόεδρος του μουσείου. Ακολούθησε συζήτηση με θέμα «Ανδρέας Εμπειρίκος: Υπερρεαλισμός και φωτογραφία». Εισηγητές: Λεωνίδας Εμπειρίκος, Ιστορικός, Δημήτρης Καλοκύρης, Συγγραφέας, Πρόεδρος Εταιρείας Συγγραφέων, Σταύρος Πετσόπουλος, Εκδότης της «Άγρας» και Δαμιανός Μωραΐτης, Ερασιτέχνης φωτογράφος.

Αυτές οι φωτογραφίες είναι από τα εγκαίνια της έκθεσης «Ο Φωτογράφος Ανδρέας Εμπειρίκος» στην Αθήνα.

Τα ισοδύναμα . . .

Τ’ ουρανού και του νου.

Δ. Μ.

Girls go strong

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

Being alone is better

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

Landscape Photography

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

Black & White

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

Berenice Abbott NewYork 1

65 οριζόντιες φωτογραφίες στις οποίες καταγράφονται οι μεταβολές στην αρχιτεκτονική και στη ζωή της πόλης της Νέας Υόρκης στη δεκαετία του ’40

Berenice Abbott Scene 1

Η Berenice Abbott έγινε και μια δημιουργική εφευρέτης, εξασφαλίζοντας μισή ντουζίνα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, και άρχισε τις εξερευνήσεις της στην επιστημονική φωτογραφία. λέγοντας :
«Η Φωτογραφία ταιριάζει με την ταχύτητα της εποχής μας … Πρόκειται για ένα ρεαλιστικό μέσο που αρμόζει στο ρεαλισμό της επιστήμης»
Η Abbott το 1958 ανέλαβε να φωτογραφίσει επιστημονικά φαινόμενα για την επιτροπή μελέτης των Φυσικών Επιστημών στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT), πραγματοποιώντας το πιο αξιοσημείωτο έργο της, με μια σειρά φωτογραφιών από εκκρεμή, μπάλες που αναπηδούν και σχέδια κυμάτων. Εδώ περιέχονται 14 αντιπροσωπευτικές οριζόντιες  φωτογραφίες.

Her Beauty

Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.

Τα εγκαίνια της έκθεσης «Ο Φωτογράφος Γιώργος Σεφέρης» στη Λιβαδειά

Άγιον Όρος 2

Όταν το 1987 αποφάσισα να επισκεφτώ, για πρώτη φορά, το Άγιον Όρος, ανάμεσα στα άλλα ενδιαφέροντα μου ήταν και η φωτογράφιση (κυρίως αυτή).

Ήξερα πως ήταν ένα «δύσκολο θέμα που δεν προσφέρεται για φολκλορικές, τύπου lifestyle απεικονίσεις. Τα βασικά ερωτήματα που έπρεπε να απαντήσω λοιπόν ήταν:

Α) Αλήθεια τι ακριβώς είναι το Άγιον Όρος, πέρα και έξω από τα στερεότυπα που σηματοδοτούνται επακριβώς από τον τίτλο του;

Β) Πως προσεγγίζεται ένα τέτοιου μεγέθους και εμβέλειας θέμα;

Για το 1^ο ερώτημα κατέληξα να «γράψω» ένα μακρύ κατάλογο, ιερότητα, ταπεινότητα, εσωτερικότητα, πνευματικότητα και κυρίως πίστη σε μια ανώτερη δύναμη, που για όσους πιστεύουν, προσφέρει στηρίγματα να «κρατηθούν» κυριολεκτικά και μεταφορικά κλπ.

Άρα, μετά από αυτό η απάντηση στο 2^ο ερώτημα ήταν προφανής.

Χώρισα τις φωτογραφίες σε δυο μέρη:

Άγιον Όρος 1 που περιλαμβάνει τους εν−οίκους, μόνιμους και προσωρινούς, (μιας και έν−οικοι είμαστε όλοι μας στον πλανήτη και υπηρέτες, έπρεπε να, είμαστε στη ζωή), και

Άγιον Όρος 2  που περιλαμβάνει τον τόπο (κτίρια κλπ), γιατί και οι μεν και ο δε είναι ζυμωμένα κυριολεκτικά και αποπνέουν όλες τις παραπάνω ιδιότητες και άλλες πολλές.

Κούρος – Κολόκουρος

Henri Cartie – Bresson: Tete a Tete

Το άλμπουμ περιέχει 134 πορτραίτα «επωνύμων» και μη που σπάνε την καθιερωμένη αντίληψη για το πορτραίτο, απεικονίζοντας τους ανθρώπους ως αυτό που είναι: Άνθρωποι, με την καθημερινότητά τους, ο καθένας τους. Σε ορισμένους ο Bresson έχει διπλά και τριπλά πορτραίτα.

«Ο Φωτογράφος Ανδρέας Εμπειρίκος»

Henri Cartie – Bresson: China 1948 – 1949

Το άλμπουμ περιέχει 67 φωτογραφίες από αυτές που τράβηξε ο Bresson στην Κίνα όταν βρέθηκε εκεί λίγο πριν την επανάσταση του Μάο Τσε Τούνγκ, που ονομάστηκε «Μεγάλη πορεία», και κατά τη διάρκειά της «Πολιτιστικής επανάστασης» μετά.

Άγιον Όρος 1

Όταν το 1987 αποφάσισα να επισκεφτώ, για πρώτη φορά, το Άγιον Όρος, ανάμεσα στα άλλα ενδιαφέροντα μου ήταν και η φωτογράφιση (κυρίως αυτή).

Ήξερα πως ήταν ένα «δύσκολο θέμα που δεν προσφέρεται για φολκλορικές, τύπου lifestyle απεικονίσεις. Τα βασικά ερωτήματα που έπρεπε να απαντήσω λοιπόν ήταν:

Α) Αλήθεια τι ακριβώς είναι το Άγιον Όρος, πέρα και έξω από τα στερεότυπα που σηματοδοτούνται επακριβώς από τον τίτλο του;

Β) Πως προσεγγίζεται ένα τέτοιου μεγέθους και εμβέλειας θέμα;

Για το 1^ο ερώτημα κατέληξα να «γράψω» ένα μακρύ κατάλογο, ιερότητα, ταπεινότητα, εσωτερικότητα, πνευματικότητα και κυρίως πίστη σε μια ανώτερη δύναμη, που για όσους πιστεύουν, προσφέρει στηρίγματα να «κρατηθούν» κυριολεκτικά και μεταφορικά κλπ.

Άρα, μετά από αυτό η απάντηση στο 2^ο ερώτημα ήταν προφανής.

Χώρισα τις φωτογραφίες σε δυο μέρη:

Άγιον Όρος 1 που περιλαμβάνει τους εν−οίκους, μόνιμους και προσωρινούς, (μιας και έν−οικοι είμαστε όλοι μας στον πλανήτη και υπηρέτες, έπρεπε να, είμαστε στη ζωή), και

Άγιον Όρος 2  που περιλαμβάνει τον τόπο (κτίρια κλπ), γιατί και οι μεν και ο δε είναι ζυμωμένα κυριολεκτικά και αποπνέουν όλες τις παραπάνω ιδιότητες και άλλες πολλές.

André Kertész: Ουγγαρία 1912 – 1925

Αμοργός 1

Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στην Αμοργό, το Πάσχα του 1986, από Μεγάλη Πέμπτη 1 Μαΐου 1986 (ξημερώματα) έως Παρασκευή 9 Μαΐου 1986. Εδώ παρουσιάζονται οι νυχτερινές λήψεις μόνο.

André Kertész: Παραμορφώσεις

Χίος

ATGET’S PARIS

Η Suzan Sontag είχε πει «Η φωτογραφία όπως και η γλώσσα, είναι ένα μέσο με το οποίο δημιουργούνται (μεταξύ άλλων) έργα τέχνης.

Με τη γλώσσα μπορεί να φτιάξει κανείς επιστημονικό διάλογο, γραφειοκρατικά υπομνήματα, ερωτικά γράμματα, καταλόγους με τα ψώνια του μπακάλη αλλά και το Παρίσι του Μπαλζάκ.

Με τη φωτογραφία μπορεί να δημιουργήσει κανείς φωτογραφίες διαβατηρίων, φωτογραφίες καιρικών φαινομένων, πορνογραφικές εικόνες, ακτίνες X, φωτογραφίες γάμου αλλά και το Παρίσι του Ατζέ.»

Αμοργός 2

Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στην Αμοργό, το Πάσχα του 1986, από Μεγάλη Πέμπτη 1 Μαΐου 1986 έως Παρασκευή 9 Μαΐου 1986. Οι περισσότερες είναι από Αιγιάλη (φανερό) και λίγες από Θολάρια. Εδώ παρουσιάζονται οι ημερήσιες λήψεις μόνο.

Henri Cartie – Bresson: Les Européens 1955 edition-2

Berenice Abbott NewYork 2

85 κατακόρυφες φωτογραφίες στις οποίες καταγράφονται οι μεταβολές στην αρχιτεκτονική και στη ζωή της πόλης της Νέας Υόρκης στη δεκαετία του ’40

Ναύπλιο

Κλείτος Κύρου

Henri Cartie – Bresson: Trafalgar Square

Ο Henri Cartier − Bresson τράβηξε αυτή την φωτογραφία στην πλατεία Trafalgar Square την ημέρα της στέψης του βασιλιά  George VI στις 12  Μαΐου 1937.

Ήταν μια δύσκολη στιγμή για το βρετανικό λαό, που την προηγούμενη χρονιά είδε το θάνατο του βασιλιά George V και την κρίσιμη παραίτηση του Edward VIII. (σημ. ΔΜ είναι γνωστή η σχέση του Βρετανικού λαού με τη Βασιλική οικογένεια).
Η αλλοφροσύνη (ένταση) πάνω και κάτω ο κ. Wallis Simpson έχει αποκοιμηθεί. (σημ. ΔΜ η απόλυτη αντίθεση).
Ήταν η πρώτη φορά όπου ο Cartier − Bresson λειτουργούσε ως φωτορεπόρτερ. Κάλυπτε την στέψη για την εβδομαδιαία γαλλική εφημερίδα Regard, στην οποία ήσαν δυσαρεστημένοι, διότι ο «Cartier» (αρχικό καλλιτεχνικό ψευδώνυμο) δεν πήρε έστω μια οποιαδήποτε εικόνα του ίδιου του βασιλιά ή από τη μεταφορά του. Αντί αυτού, στην παραπάνω φωτογραφία, ο Cartier − Bresson επικέντρωσε το ενδιαφέρον του, όχι μόνο σε αυτό το περιχαρές κοινό (περιχαρές γιατί άφηνε πίσω του τις κακές στιγμές του και τη δυσαρέσκεια του περασμένου χειμώνα), αλλά και στον άνθρωπο που κοιμάται, ο οποίος όπως και πολλοί από τους άλλους πάνω, περίμεναν όλη τη νύχτα για αυτή τη στιγμή, αυτός (κάτω) όμως «έλειπε» τώρα που πέρναγε η πομπή για τη στέψη. Με αυτή την έννοια, η κάμερα του Cartier − Bresson (δεν ασχολήθηκε και) δεν έζησε τη μεταφορά πάρα πολύ, αλλά γι «αυτόν» (τον Cartier δηλ.), η σημασία έγκειται όχι στην άμαξα που πέρναγε, αλλά στους ανθρώπους, διαφορετικούς μεν, αλλά ενωμένους («σφιχτά») δε.
Ήταν ο τρόπος του να απεικονίζει την ιστορία − το πένθος, τα πλήθη, τις ζητωκραυγές, τους αδύναμους γέρους, τα κορίτσια του χορού − εδώ ο φακός του « είδε τους ανθρώπους που είδαν την ιστορία».
Μια ακριβώς ίδιας «αντίληψης» με την προηγούμενη φωτογραφία τραβηγμένη 11 χρόνια αργότερα σε ένα επίσης σημαντικότατο γεγονός για έναν εντελώς διαφορετικό λαό. Πρόκειται για την κηδεία του Γκάντι το 1948. Για αυτή τη φωτογραφία, μάλιστα, έχει πει πως έδωσε τη μηχανή σε κάποιο φίλο του πάνω σε ένα δέντρο και του είπε τι να τραβήξει, γιατί ο ίδιος δεν ανέβαινε ποτέ σε δέντρα!

Αυτό είναι κάτι που ο Bresson κάνει, έκτοτε, πολύ συχνά όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες της συλλογής παρακάτω.

American Color

Poor People’s March

Το φυλλάδιο της έκθεσης

Πατήστε εδώ για να κατεβάσετε το PDF

Brassai Paris

Brassai Graffiti

Brassai Συλλογή 1

Brassai USA

«Ανδρέας Εμπειρίκος – Το Μπουρρανί»

Το Μπουρρανί διοργανώνεται ετησίως στην πόλη του Τυρνάβου στη Θεσσαλία, είναι το τυρναβίτικο καρναβάλι δηλαδή. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι η λατρεία του φαλλού κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων ως συμβόλου γονιμότητας και ευημερίας. Αναφέρεται πως οι καταβολές του είναι από την αρχαιότητα, ενώ οι πρώτες γνωστές γραπτές αναφορές για την τέλεση του καρναβαλιού εμφανίζονται το 1898. Κατά την διάρκεια των εορτασμών τρώνε το «Μπουρανί» ένα χυλό από διάφορα άγρια χόρτα, που εκείνη την ημέρα παρασκευάζουν άντρες, πίνεται άφθονο τσίπουρο και κατόπιν οι συμμετέχοντες αρχίζουν να χορεύουν και να πειράζουν ο ένας τον άλλο χρησιμοποιώντας επιτηδευμένα χυδαία γλώσσα κατά το έθιμο. Διάφοροι άλλοι συμμετέχοντες έχουν μαζί τους μεγάλους ξύλινους ή πήλινους φαλλούς ως σκήπτρα ή υπερμεγέθεις φαλλούς που κρατούν με τα δύο χέρια. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχει και ενεργή συμμετοχή γυναικών.

Η εορτή είναι προς τιμή του αρχαιοελληνικού θεού Διονύσου και γίνεται στο ξεκίνημα του ελληνορθόδοξου Πάσχα κατά την περίοδο της νηστείας. Κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων τελούνται επίσης συναυλίες, χοροί, πορεία του καρναβαλιού, καθώς και όρκος στον βασιλιά Καρνάβαλο. Την γενική εποπτεία του καρναβαλιού αναλαμβάνει κάθε χρόνο ένα άτομο με τον τίτλο του αρχιμπουρανίτη και η «στέψη» γίνεται με «επισημότητα» από τον προηγούμενο.

A Greek Portfolio – Αδημοσίευτες

Athenians

André Kertész Polaroind

Προς το τέλος της ζωής του ο Kertesz, ο μεγάλος δάσκαλος, όταν πλέον είναι μόνος χωρίς την αγαπημένη του Elisabeth και ενώ δεν βλέπει πια καλά και τα χέρια του τρέμουν, χρησιμοποιεί μια Polaroid πάνω σε τρίποδο και έγχρωμο φιλμ. Στη μνήμη τής Elisabeth κατασκευάζει διάφορες «νεκρές φύσεις» από αγαπημένα αντικείμενα, που τοποθετεί κοντά στο παράθυρο, ανάμεσα στην παλιά του αλληλογραφία και στα βιβλία του. Κάνει μερικά αυτοπορτραίτα και καμιά φορά φωτογραφίζει και την πλατεία από κάτω, όπου πάντα υπάρχει το ανθρώπινο στοιχείο, αλλά ακόμα πιο απόμακρο τώρα. Παρά τη φυσική του αδυναμία, οι φωτογραφίες του μοιάζουν και πάλι να ξεπηδούν εύκολα. Κυριαρχούν και εδώ η περιέργεια και ο θαυμασμός τού καλλιτέχνη, η ανάγκη τής έκφρασης, ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.