A gray cat slinks past a wooden house.
There’s something a little intimidating attempting to describe.
Gallery Split Screen
Berenice Abbott Πορτραίτα
85 κατακόρυφες φωτογραφίες στις οποίες καταγράφονται οι μεταβολές στην αρχιτεκτονική και στη ζωή της πόλης της Νέας Υόρκης στη δεκαετία του ’40
View Gallery
Dorothea Lange Οι λογοκριμένες φωτογραφίες
Οι λογοκριμένες φωτογραφίες της Dorothea Lange από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για Ιάπωνες των Η.Π.Α
Ναι καλά διαβάσατε στρατόπεδα συγκέντρωσης, στις Η.Π.Α, για Ιάπωνες των Η.Π.Α!
Στις 19 Φεβρουαρίου 1942, με εκτελεστικό διάταγμα, ο Ρούζβελτ, υπό την επίδραση ενός υποβόσκωντος ρατσισμού στα ΜΜΕ και στην πολιτική σκηνή, εγκαθίδρυσε στρατιωτικές ζώνες στην Ουάσιγκτον, το Όρεγκον, την Αριζόνα και την Καλιφόρνια για να απομακρύνει όλους τους ανθρώπους από τις περιοχές αυτές για λόγους «στρατιωτικών αναγκών».
Τον Μάρτιο του 1942, ο στρατός αρχίζει να εκδίδει διαταγές, σύμφωνα με τις οποίες όλα τα άτομα ιαπωνικής καταγωγής κλήθηκαν σε σταθμούς ελέγχου πολιτών, ώστε να καταγραφούν και να ξεκινήσει η διαδικασία «απομάκρυνσής» τους προς γειτονικά κέντρα συγκέντρωσης και τελικά «μετεγκατάστασής» τους σε περιοχές στα δυτικά. Τις επόμενες δυο εβδομάδες περίπου 120.000 Ιάπωνες υποχρεώνονται να πουλήσουν ή να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, τις επιχειρήσεις τους και την περιουσία τους και φυλακίζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του πολέμου μέχρι και το 1946, οπότε και άρχισαν σταδιακά αυτά τα στρατόπεδα να παύουν να λειτουργούν. Τα δύο τρίτα των κρατουμένων ήταν πολίτες των Η.Π.Α που ήδη ζούσαν στη χώρα για δεκαετίες.
H φωτογράφος Dorothea Lange, γνωστή για τις φωτογραφίες της (όπως η «Μητέρα Μετανάστρια» 1η φωτογραφία) στο πλαίσιο του προγράμματος FSA (ο αντίστοιχος δικός μας ΟΓΑ), προσλήφθηκε από την κυβέρνηση των Η.Π.Α, ώστε να καταγράψει φωτογραφικά την «απομάκρυνση» και «μετεγκατάσταση» των Ιαπωνο-Αμερικανών. Έδειξε μεγάλη προθυμία να αναλάβει την αποστολή, παρόλο που ήταν αντίθετη με αυτή την επιχείρηση, καθώς πίστευε πως «μια αληθινή καταγραφή του εκτοπισμού θα ήταν πολύτιμη στο μέλλον».
Δείτε τις φωτογραφίες και θα καταλάβετε πως είχε δίκιο.
View Gallery
Dorothea Lange Μητέρες μετανάστριες
Όταν η Dorothea Lange έκανε το πορτρέτο της Florence Thompson, (πρώτη φωτογραφία), τον Φεβρουάριο ή τον Μάρτιο του 1936, κανείς δεν μπορούσε να γνωρίζει πως θα γίνει ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και περισσότερο αναπαραχθέντα πορτραίτα στην ιστορία της φωτογραφίας. Παγκοσμίως γνωστή ως «Migrant Mother – Μητέρα μετανάστρια», έγινε η εικόνα της Αμερικής κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης (κραχ) του 1929 και αυτό γιατί η φωτογραφία αυτή, με τη στενή εστίασή της στο πρόσωπο της Thompson, την μετέτρεψε σε μια μορφή που μοιάζει με την Παναγιά τη βρεφοκρατούσα.
Να σημειωθεί πως δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι Lange επέστρεφε συχνά στο θέμα της μητέρας και του παιδιού. Αυτές οι εικόνες είναι μια έκκληση προς τα συναισθήματα του θεατή και συντονίζονται με την εικόνα της Παναγίας στη χριστιανική εικονογραφία. Αλλά η Lange έκανε επίσης πολλές φωτογραφίες των μεταναστών πατέρων, εξίσου καλές και δυνατές αλλά άγνωστες (δείτε την αντίστοιχη συλλογή).
Οι εικόνες της συλλογής σχεδόν πάντα καταγράφουν την αξιοπρέπεια και την ανθρωπιά αυτών των ανθρώπων, αλλά ποτέ δεν γλιστρούν σε εύκολο συναισθηματισμό. Αντιθέτως αυτές ειδικά οι φωτογραφίες της μας αναγκάζουν να θυμόμαστε ότι οι άνθρωποι διατηρούν την πλήρη ανθρωπιά τους ακόμη και εν μέσω της δυστυχίας.
Να επισημάνω πως η Lange είχε επίσης μια εξαιρετική αντιρατσιστική συνείδηση. Σε μια εποχή που ο «λευκός πολιτισμός» πλημύριζε την Αμερική με τα στερεότυπα των ταπεινωτικών φυλετικών διακρίσεων, οι φωτογραφίες της Lange με τους Αμερικανούς Ασιατικής καταγωγής ή των Αφρο-Αμερικανών, των Λατίνων κλπ, τα αμφισβητούν ενεργά όπως και τη διαρκή ροή του ρατσισμού, απεικονίζοντάς τους με σεβασμό πάντα από το ύψος των ματιών του φωτογραφιζόμενου και ίσως λίγο χμηλότερα. Θέλει να δείξει όχι απλώς πως σε μια κρίση υποφέρουν όλοι αλλά κυρίως, κατά τη γνώμη μου πως οι διακρίσεις που ανέφερα κάνουν τα πράγματα ακόμη δυσκολότερα για αυτούς τους ανθρώπους.
View Gallery
Δροσοσταλίδες
Την αυγή λάμπουν στον ιστό της,
και κόσμημα συναρμώνουν στολίζοντας το ταπεινό.
Δ. Μ.
View Gallery
Ανδρέας Εμπειρίκος: Το Μπουρανί και ο εορτασμός του φαλλού (Τύρναβος)
Τον πιο χαρακτηριστικό, χαρούμενο και αθυροστομικό πανηγυρισμό της Καθαροδευτέρας τον έχουν στον Τύρναβο της Θεσσαλίας. Ομάδες εορταστών τις πρωινές ώρες ανάβουν φωτιές στη μέση πλατείας ή σε ένα σταυροδρόμι και βράζουν σε καζάνι μια χορτόσουπα με σπανάκι και τσουκνίδες, ρύζι και λίγο ξίδι. Πρόκειται για το «μπουρανί». Εκτός από το «μπουρανί», στον Τύρναβο συναντάμε ένα ακόμα ιδιαίτερο έθιμο: τον εορτασμό του φαλλού.
Τα παλιά τα χρόνια, οι άντρες ετοίμαζαν το «μπουρανί». Σήμερα συμμετέχουν όλοι. Όση ώρα το «μπουρανί» βράζει, οι παρέες διασκεδάζουν πίνοντας τσίπουρο και κρασί, χορεύοντας, λέγοντας άσεμνα τραγούδια και πειράζοντας τους περαστικούς με τολμηρές χειρονομίες.
Τα τραγούδια που τραγουδιούνται στον Τύρναβο την Καθαρά Δευτέρα είναι τόσο άσεμνα, ώστε μας δίνουν μια ιδέα για το τι ήταν τα φαλλικά και παρόμοια άσματα των Αρχαίων Ελλήνων. Το «μπουρανί» έχει όλα τα στοιχεία του αρχέγονου μαγικοθρησκευτικού εθίμου. Στην ουσία το «μπουρανί» είναι μια μύηση των νεότερων γενιών στο μεγάλο θαύμα της ζωής.
View Gallery
Φωτογραφίες από την έκθεση στη Λιβαδειά
Η έκθεση με τις φωτογραφίες του Ανδρέα Εμπειρίκου πραγματοποιήθηκε στη Λιβαδειά από την Φωτογραφική Λέσχη Λιβαδειάς με πρόεδρο τον Γιάννη Βελούδιο, στο ισόγειο του Νερόμυλου κατά το διάστημα 25 έως 30 Μαΐου 2013.
Το Σάββατο 25/05/13 πραγματοποιήθηκε ημερίδα με θέμα: «Εμπειρίκος – Υπερρεαλισμός – Φωτογραφία» με εισηγήσεις από τους: Σταύρο Πετσόπουλο Εκδότη εκδόσεων ΑΓΡΑ, Δημήτρη Καλοκύρη Συγγραφέα – πρόεδρο της Εταιρείας Συγγραφέων και Λεωνίδα Εμπειρίκο Ιστορικό.
Επιμέλεια έκθεσης και διοργάνωσης: Δαμιανός Μωραΐτης
View Gallery
Henri Cartie – Bresson: Le Retour (1946) − Video
Παρατηρήστε τη φωτογραφία παρακάτω
Φωτογραφία είναι από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Dessau το 1945.
Ο Cartie – Bresson υπήρξε αιχμάλωτος πολέμου στη Γερμανία για σχεδόν τρία χρόνια. Προσπάθησε να δραπετεύσει δυο φορές χωρίς επιτυχία , και στη συνέχεια, την τρίτη φορά τα κατάφερε.
Κατά την λήξη του πολέμου, λόγω και της «εμπειρίας» του ως αιχμαλώτου σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, του ανατέθηκε από το γραφείο πληροφοριών πολέμου των ΗΠΑ να κάνει μια ταινία για την επιστροφή των εκτοπισθέντων και των αιχμαλώτων πολέμου. (Δείτε το απόσπασμα εδώ), (Δείτε ολόκληρη την ταινία εδώ)
Ο σκηνοθέτης Cartie – Bresson δίπλα από τον κάμεραμαν που κινηματογραφεί κάνει τις φωτογραφίες του. Αυτή η φωτογραφία αφορά ένα περιστατικό στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Dessau το 1945 που φαίνεται στο απόσπασμα και στην ταινία. Η γυναίκα με το μαύρο φόρεμα είχε καταγγελθεί στην Γκεστάπο από τη γυναίκα στα αριστερά της φωτογραφίας, η οποία ήταν Βελγίδα, συνεργάτης των Γερμανών, και αμέσως μετά τον έλεγχο του στρατοπέδου από τους συμμάχους, προσπάθησε να διαφύγει αλλά συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον της «αρχής» (που προφανώς εκφράζει ο άνθρωπος στα δεξιά). Δείτε πως η στάση των «σωμάτων» τους εκφράζει και τα συναισθήματά τους. Δείτε πως εκφράζεται η οργή, της γυναίκας που είχε προδοθεί, από το τεντωμένο εντελώς το σώμα της, ακριβώς με τον τρόπο που η ντροπή και η ενοχή της γυναίκας που είχε κάνει την προδοσία καταλαμβάνει αλλά και καταβάλει το δικό της σώμα, δείτε και τον αντίχειρά της στο εσωτερικό της γροθιάς της (κάτω αριστερά) δείγμα αναγνώρισης της ενοχής αλλά και εμμονής στη μη παραδοχή!
Σημαντικό επίσης είναι παρατηρήσει κανείς, συγκρίνοντας την φωτογραφία με την ταινία, τη διαφορά ανάμεσα στην φωτογραφία, η οποία περιγράφει, και στον κινηματογράφο, που αφηγείται, το ίδιο «γεγονός».
View Gallery
Φωτογραφίες από την έκθεση στην Αθήνα
Η έκθεση «Ο Φωτογράφος Ανδρέας Εμπειρίκος» πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου το διάστημα από 4/11/2015 – 4/12/2015. Την επιμέλεια της έκθεσης είχαν οι επιμελήτριες του μουσείου Διονυσία Γιακουμή, και Ζωή Χαραλαμπίδου μαζί με τον Δαμιανό Μωραΐτη.
Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν την Τετάρτη 04/11/15. Προλόγισαν η κ. Τίνα Καφατσάκη, πρόεδρος του μουσείου και Δήμαρχος Ζωγράφου και ο Ηλίας Γουναρόπουλος, γιός του σπουδαίου ζωγράφου και Αντιπρόεδρος του μουσείου. Ακολούθησε συζήτηση με θέμα «Ανδρέας Εμπειρίκος: Υπερρεαλισμός και φωτογραφία». Εισηγητές: Λεωνίδας Εμπειρίκος, Ιστορικός, Δημήτρης Καλοκύρης, Συγγραφέας, Πρόεδρος Εταιρείας Συγγραφέων, Σταύρος Πετσόπουλος, Εκδότης της «Άγρας» και Δαμιανός Μωραΐτης, Ερασιτέχνης φωτογράφος.
Αυτές οι φωτογραφίες είναι πρωτότυπες εκτυπώσεις από τη συλλογή του Ανδρέα Εμπειρίκου ενώ οι υπόλοιπες που υπήρχαν στην έκθεση, ήταν ανατυπώσεις από τα ψηφιοποιημένα αρχεία του κ. Ηλία Ηλιάδη σε επεξεργασία και εκτύπωση Δαμιανού Μωραΐτη.
View Gallery
Berenice Abbott American Scene 1
Η Berenice Abbott δεν περιόρισε τις δραστηριότητές της μόνο στην πόλη της, τη Νέα Υόρκη, αλλά υπήρξε επίσης, με έντονο τρόπο, «παρατηρητής της Αμερικανικής σκηνής» ταξιδεύοντας σε όλη τη Νέα Αγγλία και κατά μήκος της ανατολικής ακτής, αποτυπώνοντας ορισμένες πόλεις, όπως υπήρχαν πριν τον (Αμερικανικό) Εμφύλιο Πόλεμο. Εδώ περιέχονται 18 αντιπροσωπευτικές οριζόντιες φωτογραφίες.
View Gallery
Dorothea Lange Πατέρες μετανάστες
Η Lange έκανε επίσης πολλές φωτογραφίες των μεταναστών πατέρων, εξίσου καλές και δυνατές αλλά άγνωστες αλλά αυτό δεν μειώνει καθόλου την αξία τους.
Οι εικόνες της συλλογής σχεδόν πάντα καταγράφουν την αξιοπρέπεια και την ανθρωπιά αυτών των ανθρώπων, αλλά ποτέ δεν γλιστρούν σε εύκολο συναισθηματισμό. Αντιθέτως αυτές ειδικά οι φωτογραφίες της μας αναγκάζουν να θυμόμαστε ότι οι άνθρωποι διατηρούν την πλήρη ανθρωπιά τους ακόμη και εν μέσω της δυστυχίας.
Στις φωτογραφίες των πατεράδων μεταναστών η Lange σχεδόν πάντα τονίζει την αντίθεση ανάμεσα στο το μέγεθος και τη δύναμη των ανδρών με την ευπάθεια των παιδιών τους.
Να επισημάνω πως η Lange είχε επίσης μια εξαιρετική αντιρατσιστική συνείδηση. Σε μια εποχή που ο «λευκός πολιτισμός» πλημύριζε την Αμερική με τα στερεότυπα των ταπεινωτικών φυλετικών διακρίσεων, οι φωτογραφίες της Lange με τους Αμερικανούς Ασιατικής καταγωγής ή των Αφρο-Αμερικανών, των Λατίνων κλπ, τα αμφισβητούν ενεργά όπως και τη διαρκή ροή του ρατσισμού, απεικονίζοντάς τους με σεβασμό πάντα από το ύψος των ματιών του φωτογραφιζόμενου και ίσως λίγο χμηλότερα. Θέλει να δείξει όχι απλώς πως σε μια κρίση υποφέρουν όλοι αλλά κυρίως, κατά τη γνώμη μου πως οι διακρίσεις που ανέφερα κάνουν τα πράγματα ακόμη δυσκολότερα για αυτούς τους ανθρώπους. σχεδόν πάντα έρχεται σε αντίθεση με το μέγεθος και τη δύναμη των ανδρών με την ευπάθεια των παιδιών τους.
View Gallery
Robert Capa: Η τελική συλλογή
Μια πραγματικά μικρή επιλογή απο το βιβλίο: Ρόμπερτ Κάπα – Η οριστική συλλογή (με περισσότερες από 900 εικόνες, οι μισές από τις οποίες δεν έχουν ποτέ δημοσιευτεί ή εκτεθεί).
Δείτε την αντίστοιχη παρουσίαση στην Ομάδα Φωτογραφίας Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς πατώντας εδώ:
http://srv-vivl-livad.voi.sch.gr/ePublic/MoraitisD_RobertCapa.pdf
View Gallery
Dorothea Lange Η ιστορία της Migrant Mother
Μια μέρα στο Nipomo της Καλιφόρνια, η Lange γυρίζοντας στο σπίτι, μετά από ένα εβδομαδιαίο ταξίδι εργασίας για τον FSA, είδε με την άκρη του ματιού της, στη δεξιά πλευρά του δρόμου, μια σκηνή. Για τα επόμενα 20 μίλια η φωτογράφος σκεφτόταν αν θα έπρεπε να είχε σταματήσει σ’ αυτό που είδε. Η αποστολή της από τον FSA είχε ολοκληρωθεί, την αμοιβή της θα την έπαιρνε, έξω έβρεχε κι όμως μέσα της υπήρχε μια δύναμη μη ελέγξιμη που δεν την άφηνε σε ησυχία. Ξαφνικά αποφάσισε να επιστρέψει και βρέθηκε ξανά στον καταυλισμό. Εκεί ζούσαν προσωρινά, με τις οικογένειές τους σε παραπήγματα και σκηνές, περιφερόμενοι άστεγοι αγρότες, σε ένα αγρόκτημα μπιζελιών. Στη μισή σκηνή, που θα δούμε στις φωτογραφίες, ζούσε μια μητέρα με τα παιδιά της εμφανώς σε απελπιστική κατάσταση πολύ κοντά στην πείνα. Η Lange θυμήθηκε αργότερα ότι τους πλησίαζε «σαν να την τραβούσε μαγνήτης».
Το όνομα της γυναίκας ήταν Florence Owens Thompson και το αποτέλεσμα της «συνάντησής» τους ήταν επτά φωτογραφίες μαζί με τη γνωστή μας «Migrant Mother – Μητέρα μετανάστρια» που έγινε η χαρακτηριστικότερη φωτογραφία της Μεγάλης Ύφεσης.
Η ταυτότητα της εμβληματικής «Migrant Mother» έγινε γνωστή πολλές δεκαετίες αργότερα, όταν η ηλικιωμένη πλέον γυναίκα εκείνης της φωτογραφίας έδινε μάχη με τον καρκίνο και δεν είχε τα χρήματα για να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο. Τότε δημοσιεύτηκε τ’ όνομά της και μαζεύτηκε ένα ποσό (μερικές χιλιάδες δολάρια) που της επέτρεψε να ‘χει ένα αξιοπρεπές τέλος. Η Florence Owens Thomson (1903 – 1983), ήταν μια Τσερόκι. Διωγμένη από την Οκλαχόμα, όπως χιλιάδες της φυλής της, παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία, όμως η οικογένεια του συζύγου της δεν ήθελε μια ινδιάνα για νύφη. Έκαναν παιδιά, εκείνος πέθανε ξαφνικά. Έπρεπε να ζήσουν, μέσα στην οικονομική ύφεση, την ανεργία, τις διώξεις. Ανατροπές, μόνο ανατροπές. Ένας άβολος σκληρός άδικος κόσμος. Κάθε βήμα της ζωής της- από την αρχή- έμοιαζε δύσκολο, έως ακατόρθωτο. Κάθε βήμα κι ένας πόνος. Η Φλόρενς δεν κέρδισε ποτέ χρήματα από τη φωτογραφία (μόνο το ποσό εκείνο στα γεράματα, πριν πεθάνει). Ούτε η Λανγκ. Τα δικαιώματα ανήκαν στην αμερικανική κυβέρνηση. Από τον FSA είχαν πληρωθεί τα ντοκουμέντα της ομάδας φωτογράφων που ταξίδευαν στις φτωχές αγροτικές περιοχές της Αμερικής. Η Λανγκ, όμως, κέρδισε αναγνωρισιμότητα κι επαγγελματική καταξίωση.
Αυτή είναι η Φλόρενς το 1979, μαζί με τις κόρες της. Μπροστά της γονατιστή η Νόρμα (το μωρό που κρατούσε τότε στα χέρια της). Πίσω της η Κάθριν και η Ρούμπυ (τα δυο παιδιά με τη γυρισμένη πλάτη στη φωτογραφία του ’36. H Ρούμπυ εμφανιζόταν στο πλευρό της μητέρας της και σε δυο ακόμα από εκείνες τις φωτογραφίες)
ΥΓ. Σήμερα στο Nipomo, πολύ κοντά στο σημείο της ιστορικής πια φωτογράφισης υπάρχει ένα σχολείο, που έχει το όνομα της φωτογράφου Dorothea Lange όχι της Florence Owens Thomson!
Φτιάχτηκε και γραμματόσημο το 1998
Δείτε τις φωτογραφίες παρακάτω σε μεγέθυνση πατώντας πάνω σε κάποια από αυτές
View Gallery
Καλαρρύτες
Οι Καλαρρύτες είναι χωριό που βρίσκεται στις δυτικές πλαγιές της γεωτεκτονικής ζώνης της οροσειράς της Πίνδου του Νομού Ιωαννίνων στην Ήπειρο.
Οι Καλαρρύτες ανήκουν στα Ζαγοροχώρια και εντάσσονται γεωγραφικά στην περιοχή των Τζουμέρκων.
Το χωριό είναι κτισμένο στο χείλος της απότομης χαράδρας που καταλήγει στον ποταμό Καλαρρύτικο, σε υψόμετρο 1200 μ. και απέχει 56 χλμ από τα Γιάννενα, 82 χλμ από την Άρτα και 96 χλμ από την Καλαμπάκα.
Υ/Γ Το κατσικάκι, που εικονίζεται στο τέλος, μόλις έχει βγει από την κοιλιά της μάνας του.
View Gallery
Landscape / Nature
Adventure Photography
Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.
View Gallery
Φωτογραφίες από τα εγκαίνια της έκθεσης στην Αθήνα
Η έκθεση «Ο Φωτογράφος Ανδρέας Εμπειρίκος» πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου το διάστημα από 4/11/2015 – 4/12/2015. Την επιμέλεια της έκθεσης είχαν οι επιμελήτριες του μουσείου Διονυσία Γιακουμή, και Ζωή Χαραλαμπίδου μαζί με τον Δαμιανό Μωραΐτη.
Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν την Τετάρτη 04/11/15. Προλόγισαν η κ. Τίνα Καφατσάκη, πρόεδρος του μουσείου και Δήμαρχος Ζωγράφου και ο Ηλίας Γουναρόπουλος, γιός του σπουδαίου ζωγράφου και Αντιπρόεδρος του μουσείου. Ακολούθησε συζήτηση με θέμα «Ανδρέας Εμπειρίκος: Υπερρεαλισμός και φωτογραφία». Εισηγητές: Λεωνίδας Εμπειρίκος, Ιστορικός, Δημήτρης Καλοκύρης, Συγγραφέας, Πρόεδρος Εταιρείας Συγγραφέων, Σταύρος Πετσόπουλος, Εκδότης της «Άγρας» και Δαμιανός Μωραΐτης, Ερασιτέχνης φωτογράφος.
Αυτές οι φωτογραφίες είναι από τα εγκαίνια της έκθεσης «Ο Φωτογράφος Ανδρέας Εμπειρίκος» στην Αθήνα.
View Gallery
Berenice Abbott American Scene 2
Η Berenice Abbott δεν περιόρισε τις δραστηριότητές της μόνο στην πόλη της, τη Νέα Υόρκη, αλλά υπήρξε επίσης, με έντονο τρόπο, «παρατηρητής της Αμερικανικής σκηνής» ταξιδεύοντας σε όλη τη Νέα Αγγλία και κατά μήκος της ανατολικής ακτής, αποτυπώνοντας ορισμένες πόλεις, όπως υπήρχαν πριν τον (Αμερικανικό) Εμφύλιο Πόλεμο. Εδώ περιέχονται 30 αντιπροσωπευτικές κατακόρυφες φωτογραφίες.
View Gallery
Henri Cartie – Bresson: Carnets mexicains 1934 – 1964
Το άλμπουμ περιέχει 51 φωτογραφίες από αυτές που τράβηξε ο Bresson στο Μεξικό
View Gallery
Portrait / Model
Girls go strong
Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.
View Gallery
Ζαγόρι
Το Ζαγόρι είναι περιοχή στο Νομό Ιωαννίνων, στη βορειοδυτική Ελλάδα. Στην περιοχή υπάρχουν 45 χωριά, τα αποκαλούμενα Ζαγοροχώρια, τα οποία είναι διάσπαρτα στους πρόποδες της Πίνδου. Το Ζαγόρι έχει έκταση περίπου 1.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και αρχίζει στο Νότιο Δυτικό μέρος του, από το όρος Μιτσικέλι (υψόμετρο 1.810 μ), φθάνει προς βορρά στον Αώο ποταμό και το όρος Τύμφη και ανατολικά μέχρι τον ποταμό Βάρδα στο Μαυροβούνι (υψόμετρο 2.100 μ) κοντά στο Μέτσοβο. Η λέξη Ζαγόρι πιθανόν προέρχεται από τα Σλαβικά, από την πρόθεση Za που σημαίνει «πίσω» και το ουσιαστικό gora που σημαίνει «βουνό». Στην αρχαιότητα η περιοχή ονομάζονταν «Παροραία», και οι κάτοικοί της «Παροραίοι», δηλαδή αυτοί που ζουν πίσω από τα όρη. Στη συλλογή περιλαμβάνονται φωτογραφίες από τα χωριά Βίτσα, Δίλοφο, Κουκούλι και από το Φαράγγι του Βίκου (άποψη από το Μονοδένδρι). Τα χωριά αυτά ανήκουν στο Κεντρικό Ζαγόρι και απέχουν κατά μέσον όρο περίπου 35 χλμ από τα Γιάννενα.
View Gallery
Portrait / Life
Being alone is better
Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.
View Gallery
Dorothea Lange Οι φωτογραφίες από τον FSA
Σε αυτή τη συλλογή παρουσιάζονται 92 χαρακτηριστικές φωτογραφίες της Dorothea Lange που έκανε για τον FSA (τη Διεύθυνση Αγροτικής Ασφάλειας, το δικό μας ΟΓΑ) τη δεκαετία του 1930. Ανήκουν στη Βιβλιοθήκη του Αμερικανικού Κογκρέσου και είναι μέρος μιας πολύ μεγάλης συλλογής, 900.000+ τεκμήρια, που τώρα είναι ελεύθερα για κατέβασμα σε μεγάλη ανάλυση.
View Gallery
λευκή μοναξιά εγκαίνια
Φωτογραφίες από τα εγκαίνια της έκθεσης στης 12 Φεβρουαρίου 2028
View Gallery
Landscape / Mountain
Landscape Photography
Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.
View Gallery
Portrait / Relax
Relax Time
Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.
View Gallery
Portrait / B&W
Black & White
Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.
View Gallery
Model / Art
Self Portrait
Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.
View Gallery
Berenice Abbott NewYork 1
65 οριζόντιες φωτογραφίες στις οποίες καταγράφονται οι μεταβολές στην αρχιτεκτονική και στη ζωή της πόλης της Νέας Υόρκης στη δεκαετία του ’40
View Gallery
Flowers / Beauty
Give Me Flowers
Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.
View Gallery
Berenice Abbott Scene 1
Η Berenice Abbott έγινε και μια δημιουργική εφευρέτης, εξασφαλίζοντας μισή ντουζίνα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, και άρχισε τις εξερευνήσεις της στην επιστημονική φωτογραφία. λέγοντας :
«Η Φωτογραφία ταιριάζει με την ταχύτητα της εποχής μας … Πρόκειται για ένα ρεαλιστικό μέσο που αρμόζει στο ρεαλισμό της επιστήμης»
Η Abbott το 1958 ανέλαβε να φωτογραφίσει επιστημονικά φαινόμενα για την επιτροπή μελέτης των Φυσικών Επιστημών στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT), πραγματοποιώντας το πιο αξιοσημείωτο έργο της, με μια σειρά φωτογραφιών από εκκρεμή, μπάλες που αναπηδούν και σχέδια κυμάτων. Εδώ περιέχονται 14 αντιπροσωπευτικές οριζόντιες φωτογραφίες.
View Gallery
Landscape / Mountain
Big Moutain
Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.
View Gallery
Portrait / Model
Her Beauty
Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.
View Gallery
Life / Portrait
The Right Steps
Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.
View Gallery
Machine / Life
Just another path
Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit. Vivamus at nibh tincidunt, bibendum ligula id. Nemo enim ipsam voluptatem quiatotam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit.
View Gallery
Άγιον Όρος 2
Όταν το 1987 αποφάσισα να επισκεφτώ, για πρώτη φορά, το Άγιον Όρος, ανάμεσα στα άλλα ενδιαφέροντα μου ήταν και η φωτογράφιση (κυρίως αυτή).
Ήξερα πως ήταν ένα «δύσκολο θέμα που δεν προσφέρεται για φολκλορικές, τύπου lifestyle απεικονίσεις. Τα βασικά ερωτήματα που έπρεπε να απαντήσω λοιπόν ήταν:
Α) Αλήθεια τι ακριβώς είναι το Άγιον Όρος, πέρα και έξω από τα στερεότυπα που σηματοδοτούνται επακριβώς από τον τίτλο του;
Β) Πως προσεγγίζεται ένα τέτοιου μεγέθους και εμβέλειας θέμα;
Για το 1ο ερώτημα κατέληξα να «γράψω» ένα μακρύ κατάλογο, ιερότητα, ταπεινότητα, εσωτερικότητα, πνευματικότητα και κυρίως πίστη σε μια ανώτερη δύναμη, που για όσους πιστεύουν, προσφέρει στηρίγματα να «κρατηθούν» κυριολεκτικά και μεταφορικά κλπ.
Άρα, μετά από αυτό η απάντηση στο 2ο ερώτημα ήταν προφανής.
Χώρισα τις φωτογραφίες σε δυο μέρη:
Άγιον Όρος 1 που περιλαμβάνει τους εν−οίκους, μόνιμους και προσωρινούς, (μιας και έν−οικοι είμαστε όλοι μας στον πλανήτη και υπηρέτες, έπρεπε να, είμαστε στη ζωή), και
Άγιον Όρος 2 που περιλαμβάνει τον τόπο (κτίρια κλπ), γιατί και οι μεν και ο δε είναι ζυμωμένα κυριολεκτικά και αποπνέουν όλες τις παραπάνω ιδιότητες και άλλες πολλές.
View Gallery
Henri Cartie – Bresson: Tete a Tete
Το άλμπουμ περιέχει 134 πορτραίτα «επωνύμων» και μη που σπάνε την καθιερωμένη αντίληψη για το πορτραίτο, απεικονίζοντας τους ανθρώπους ως αυτό που είναι: Άνθρωποι, με την καθημερινότητά τους, ο καθένας τους. Σε ορισμένους ο Bresson έχει διπλά και τριπλά πορτραίτα.
View Gallery
Berenice Abbott Scene 2
Η Berenice Abbott έγινε και μια δημιουργική εφευρέτης, εξασφαλίζοντας μισή ντουζίνα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, και άρχισε τις εξερευνήσεις της στην επιστημονική φωτογραφία. λέγοντας :
«Η Φωτογραφία ταιριάζει με την ταχύτητα της εποχής μας … Πρόκειται για ένα ρεαλιστικό μέσο που αρμόζει στο ρεαλισμό της επιστήμης»
Η Abbott το 1958 ανέλαβε να φωτογραφίσει επιστημονικά φαινόμενα για την επιτροπή μελέτης των Φυσικών Επιστημών στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT), πραγματοποιώντας το πιο αξιοσημείωτο έργο της, με μια σειρά φωτογραφιών από εκκρεμή, μπάλες που αναπηδούν και σχέδια κυμάτων. Εδώ περιέχονται 11 αντιπροσωπευτικές κατακόρυφες φωτογραφίες.
View Gallery
Henri Cartie – Bresson: China 1948 – 1949
Το άλμπουμ περιέχει 67 φωτογραφίες από αυτές που τράβηξε ο Bresson στην Κίνα όταν βρέθηκε εκεί λίγο πριν την επανάσταση του Μάο Τσε Τούνγκ, που ονομάστηκε «Μεγάλη πορεία», και κατά τη διάρκειά της «Πολιτιστικής επανάστασης» μετά.
View Gallery
Berenice Abbott Προσωπικές Φωτογραφίες
Πορτραίτα και αναμνηστικά από γενέθλια της Berenice Abbott.
View Gallery
Άγιον Όρος 1
Όταν το 1987 αποφάσισα να επισκεφτώ, για πρώτη φορά, το Άγιον Όρος, ανάμεσα στα άλλα ενδιαφέροντα μου ήταν και η φωτογράφιση (κυρίως αυτή).
Ήξερα πως ήταν ένα «δύσκολο θέμα που δεν προσφέρεται για φολκλορικές, τύπου lifestyle απεικονίσεις. Τα βασικά ερωτήματα που έπρεπε να απαντήσω λοιπόν ήταν:
Α) Αλήθεια τι ακριβώς είναι το Άγιον Όρος, πέρα και έξω από τα στερεότυπα που σηματοδοτούνται επακριβώς από τον τίτλο του;
Β) Πως προσεγγίζεται ένα τέτοιου μεγέθους και εμβέλειας θέμα;
Για το 1ο ερώτημα κατέληξα να «γράψω» ένα μακρύ κατάλογο, ιερότητα, ταπεινότητα, εσωτερικότητα, πνευματικότητα και κυρίως πίστη σε μια ανώτερη δύναμη, που για όσους πιστεύουν, προσφέρει στηρίγματα να «κρατηθούν» κυριολεκτικά και μεταφορικά κλπ.
Άρα, μετά από αυτό η απάντηση στο 2ο ερώτημα ήταν προφανής.
Χώρισα τις φωτογραφίες σε δυο μέρη:
Άγιον Όρος 1 που περιλαμβάνει τους εν−οίκους, μόνιμους και προσωρινούς, (μιας και έν−οικοι είμαστε όλοι μας στον πλανήτη και υπηρέτες, έπρεπε να, είμαστε στη ζωή), και
Άγιον Όρος 2 που περιλαμβάνει τον τόπο (κτίρια κλπ), γιατί και οι μεν και ο δε είναι ζυμωμένα κυριολεκτικά και αποπνέουν όλες τις παραπάνω ιδιότητες και άλλες πολλές.
View Gallery
Dorothea Lange ένα ταξίδι στο έργο της – 1
Η Dorothea Lange (1895 – 1965) αναγνωρίζεται ευρέως ως ένας από τους πιο εύγλωττους και επιδραστικούς φωτογράφους στην αμερικανική ιστορία. Ενώ είναι πιο γνωστή για τις ισχυρές εικόνες της εποχής της κατάθλιψης, τη δεκαετία του 1930 δηλαδή, όταν ξεκίνησε το πρωτοποριακό της έργο για τον FSA (τη Διεύθυνση Αγροτικής Ασφάλειας, το δικό μας ΟΓΑ), η Lange ήταν ενεργή ως φωτογράφος από τη δεκαετία του 1920 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1960 και αγκάλιασε μια ποικιλία θεμάτων, από την οικογένειά της έως ζωή σε ξένες χώρες. Αυτό το βιβλίο εξετάζει το πλήρες εύρος των αξιοσημείωτων επιτευγμάτων της.
Η συλλογή περιέχει σημαντικά έργα από κάθε φάση της καριέρας της, από σπάνια vintage παραδείγματα των πιο διάσημων φωτογραφιών της έως εικόνες που είναι πολύ λιγότερο γνωστές. Το εύρος αυτού του έργου χρησιμεύει για να επιβεβαιώσει το ιστορικό ανάστημα της Lange, διευρύνοντας παράλληλα την κατανόησή μας για το δημιουργικό της όραμα, το οποίο ήταν ταυτόχρονα ντοκιμαντέρ και ερμηνευτικό.
- Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου που εκδόθηκε το 1976 και προσφέρει έγκυρες εισαγωγές στα βασικά στοιχεία της Φωτογραφίας. Το βιβλίο είναι ένας φόρος τιμής σε αυτούς που έχουν κάνει πολλά για να διαμορφώσουν την τέχνη και τη γλώσσα της φωτογραφίας από τότε που ξεκίνησε το μέσο. Διαθέτοντας κάποιες από τις πιο σημαντικές εικόνες από όλο το έργο της Lange. Το βιβλίο είναι ένας ιδανικός οδηγός για όλους όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για τους σπουδαίους δασκάλους του μέσου.
- Οι περισσότερες φωτογραφίες προέρχονται από αυτό το βιβλίο και έχουν προστεθεί μερικές ακόμη. Έτσι κάποιες φωτογραφίες που περιέχονται στην πρώτη ανάρτηση επαναλαμβάνονται και εδώ για την αρτιότητα και τη μεγαλυτερη πληρότητα της ανάρτησης.
Δείτε επίσης το βίντεο της παρουσίασης των φωτογραφιών του βιβλίου, σε μια κοινή συνάντηση της Ομάδας Φωτογραφίας της Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς, με την Φωτογραφική Λέσχη Πάτρας «Ηδύφως» στης 17 Φεβρουαρίου 2021 πατώντας εδώ.
View Gallery
Αμοργός 1
Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στην Αμοργό, το Πάσχα του 1986, από Μεγάλη Πέμπτη 1 Μαΐου 1986 (ξημερώματα) έως Παρασκευή 9 Μαΐου 1986. Εδώ παρουσιάζονται οι νυχτερινές λήψεις μόνο.
View Gallery
André Kertész: On Reading
On Reading – André Kertész
Ένα αλητάκι στους δρόμους της Μανίλα, μια κοπέλα σε ένα παρισινό καφέ, ακόμη και ένας ιερέας Trappist στη μελέτη του – όλοι πιάστηκαν «επ ‘αυτοφώρω» από τον André Kertész, να είναι εντελώς απορροφημένοι στην πράξη της ανάγνωσης. Ο Kertész, αυτός ο μεγάλος δάσκαλος της φωτογραφίας, είδε την ένταση στις εικόνες λαϊκών ανθρώπων να απορροφώνται από ένα καλό βιβλίο, μια εφημερίδα ή την αλληλογραφία τους.
Είδε τη δύναμη του παράδοξου, όταν ακόμα και στους πιο πολυσύχναστους δημόσιους χώρους μπορεί κανείς να απολαύσει μια τέτοια μοναχική, ιδιωτική δραστηριότητα, και τράβηξε μερικούς από τους πάνω από 200 «αναγνώστες» του σε ολόκληρη την καριέρα του.
Όπως αποδεικνύετε και στο «On Reading» ο Kertész , δεν προσπάθησε ποτέ να κάνει κοινωνικο-πολιτικό σχόλιο, η ματιά του όμως ήταν, από την αρχή μέχρι το τέλος, βαθιά ανθρωπιστική και όπως έλεγε πάντα «Δεν βλέπετε τους ανθρώπους που φωτογραφίζουν, μπορείτε όμως να τους νοιώσετε και να τους αισθανθείτε» εννοώντας τι αισθάνονται την ώρα της φωτογράφησης και εμμέσως ποιος είναι ο λόγος που του έσπρωξε να τραβήξουν την συγκεκριμένη φωτογραφία.
Ήταν λάτρης των «αναγνωστών», επειδή αισθάνθηκε ότι αυτό που αναδείκνυαν ήταν μια «καθολική απόλαυση» που ξεπερνά τη φυλή, την τάξη, το φύλο και την ηλικία. Όμως ο Kertész δεν μένει εκεί, σε ένα δεύτερο επίπεδο μας αναγκάζει να προβληματισθούμε και να φιλοσοφήσουμε. Η δυνατότητα να διαβάζεις, η επιλογή του τι διαβάζεις, αν μπορείς να διαβάζεις δεν είναι άμοιρα, έχουν άμεση σχέση με τη φυλή, την τάξη, το φύλο την ηλικία, την κοινωνική και οικονομική κατάσταση σου και αυτό πρέπει να σε προβληματίσει και να καθορίσει στο τέλος − τέλος το «βλέμμα» σου δηλαδή πως αντιλαμβάνεσαι τη ζωή και την κοινωνία στην οποία ζεις.
Να γιατί, κατά τη γνώμη μου κάθε φωτογραφία του Kertész, μα κάθε φωτογραφία είναι ικανή να αποτελέσει ξεχωριστό μάθημα Φωτογραφίας.
Είδε τη δύναμη του παράδοξου, όταν ακόμα και στους πιο πολυσύχναστους δημόσιους χώρους μπορεί κανείς να απολαύσει μια τέτοια μοναχική, ιδιωτική δραστηριότητα, και τράβηξε μερικούς από τους πάνω από 200 «αναγνώστες» του σε ολόκληρη την καριέρα του.
Όπως αποδεικνύετε και στο «On Reading» ο Kertész , δεν προσπάθησε ποτέ να κάνει κοινωνικο-πολιτικό σχόλιο, η ματιά του όμως ήταν, από την αρχή μέχρι το τέλος, βαθιά ανθρωπιστική και όπως έλεγε πάντα «Δεν βλέπετε τους ανθρώπους που φωτογραφίζουν, μπορείτε όμως να τους νοιώσετε και να τους αισθανθείτε» εννοώντας τι αισθάνονται την ώρα της φωτογράφησης και εμμέσως ποιος είναι ο λόγος που του έσπρωξε να τραβήξουν την συγκεκριμένη φωτογραφία.
Ήταν λάτρης των «αναγνωστών», επειδή αισθάνθηκε ότι αυτό που αναδείκνυαν ήταν μια «καθολική απόλαυση» που ξεπερνά τη φυλή, την τάξη, το φύλο και την ηλικία. Όμως ο Kertész δεν μένει εκεί, σε ένα δεύτερο επίπεδο μας αναγκάζει να προβληματισθούμε και να φιλοσοφήσουμε. Η δυνατότητα να διαβάζεις, η επιλογή του τι διαβάζεις, αν μπορείς να διαβάζεις δεν είναι άμοιρα, έχουν άμεση σχέση με τη φυλή, την τάξη, το φύλο την ηλικία, την κοινωνική και οικονομική κατάσταση σου και αυτό πρέπει να σε προβληματίσει και να καθορίσει στο τέλος − τέλος το «βλέμμα» σου δηλαδή πως αντιλαμβάνεσαι τη ζωή και την κοινωνία στην οποία ζεις.
Να γιατί, κατά τη γνώμη μου κάθε φωτογραφία του Kertész, μα κάθε φωτογραφία είναι ικανή να αποτελέσει ξεχωριστό μάθημα Φωτογραφίας.
View Gallery
Eugene Atget: Le maître de photographie
Μια πολύ όμορφη συλλογή του σπουδαίου καλλιτέχνη.
View Gallery
André Kertész: Έτσι χωρίς . . . θέμα
Αυτή είναι μια συλλογή πραγματικά όπως λέει ο τίτλος της Έτσι χωρίς . . . θέμα.
Περιέχει φωτογραφίες χωρίς χρονολογική σειρά, χωρίς γεωγραφικούς προσδιορισμούς, χωρίς γενικά οτιδήποτε θα μπορούσε να τις «κατηγοροποιήσει», έτσι ώστε να μείνει μόνο το γεγονός πως τις έχει «τραβήξει» ο ίδιος καλλιτέχνης, θεωρώντας πως αυτό προσδίδει στη συλλογή αυτή μια ιδιαίτερη αξία, καθώς αναδεικνύει την ενότητα του ύφους που είναι και το ζητούμενο στη Φωτογραφία.
* Η «ποιότητα» ορισμένων φωτογραφιών δεν είναι αυτή που θα ήθελα αλλά . . .
** Ορισμένες φωτογραφίες επέλεξα να έχουν «τονισμό σέπια» γιατί έτσι θεωρώ πως αποδίδεται καλύτερα το συναίσθημα.
View Gallery
ATGET’S PARIS
Η Suzan Sontag είχε πει «Η φωτογραφία όπως και η γλώσσα, είναι ένα μέσο με το οποίο δημιουργούνται (μεταξύ άλλων) έργα τέχνης.
Με τη γλώσσα μπορεί να φτιάξει κανείς επιστημονικό διάλογο, γραφειοκρατικά υπομνήματα, ερωτικά γράμματα, καταλόγους με τα ψώνια του μπακάλη αλλά και το Παρίσι του Μπαλζάκ.
Με τη φωτογραφία μπορεί να δημιουργήσει κανείς φωτογραφίες διαβατηρίων, φωτογραφίες καιρικών φαινομένων, πορνογραφικές εικόνες, ακτίνες X, φωτογραφίες γάμου αλλά και το Παρίσι του Ατζέ.»
View Gallery
Αμοργός 2
Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στην Αμοργό, το Πάσχα του 1986, από Μεγάλη Πέμπτη 1 Μαΐου 1986 έως Παρασκευή 9 Μαΐου 1986. Οι περισσότερες είναι από Αιγιάλη (φανερό) και λίγες από Θολάρια. Εδώ παρουσιάζονται οι ημερήσιες λήψεις μόνο.
View Gallery
Henri Cartie – Bresson: Premieres Photos
Αυτή η συλλογή είναι μια «μελέτη» στο πρώιμο έργο του Henri Cartie – Bresson. Ο Cartie – Bresson, πριν τον πόλεμο, ήταν καταπληκτικός στο να ανακαλύπτει «το μυστήριο ή το μυστηριώδες» σε εντελώς συνηθισμένα πράγματα. Αλλά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ως φωτορεπόρτερ τουλάχιστον, αλλάζει το ύφος του εντελώς, αν και ο ίδιος το αρνείται. Το πιθανότερο είναι, κατά την γνώμη μου, πως πρόκειται για μια «εξέλιξη» που οφείλεται στην ολοκλήρωση του, ως ανθρώπου και καλλιτέχνη. Έτσι αντί για «μυστηριώδεις – αινιγματικές» φωτογραφίες, κάνει φωτογραφίες που είναι πιο σαφείς, πιο ολοκληρωμένες, με κοινωνικές αναφορές και σχόλια, φωτογραφίες «που λένε όλη την ιστορία».
View Gallery
Berenice Abbott NewYork 2
85 κατακόρυφες φωτογραφίες στις οποίες καταγράφονται οι μεταβολές στην αρχιτεκτονική και στη ζωή της πόλης της Νέας Υόρκης στη δεκαετία του ’40
View Gallery
A gray cat slinks past a wooden house.
There’s something a little intimidating attempting to describe.
Gallery Split Screen Wide
Dorothea Lange ένα ταξίδι στο έργο της – 2
Η συλλογή προέρχεται από ένα βιβλίο που εκδόθηκε για τον εορτασμό των εκατό από τη γέννηση της Lange και περιέχει σημαντικά έργα από κάθε φάση της καριέρας της, είναι ένα «ταξίδι» στο έργο της. Όλες οι φωτογραφίες προέρχονται από τη συλλογή φωτογραφιών Hallmark.
Μερικές φωτογραφίες περιέχονται και σε προηγούμενες αλλά και επόμενες συλλογές αλλά επαναλαμβάνονται πάντα για λόγους πληρότητα της ανάρτησης.
View Gallery
Εικοσιτέσσερις και μία . . . Φωτογραφίες
Δεν επιδιώκω να καταλάβετε ή να ερμηνεύσετε τις φωτογραφίες μου, μοναδικός μου στόχος είναι να νοιώσετε, να αισθανθείτε.
Δεν θέλω να σας δείξω υπάρχοντα συναισθήματα, θέλω να σας δημιουργηθούν συναισθήματα και αν μπορέσω, να σας προβληματίσω.
View Gallery
Henri Cartie – Bresson: Επιλογή
Στην πιο διάσημη φωτογραφία του, του 1932, που δείχνει έναν πλημμυρισμένο και σε επισκευή δρόμο στην Place de L’ Europe, ο Cartier – Bresson συλλαμβάνει έναν άντρα που πηδά τη στιγμή ακριβώς πριν προσγειωθεί στο ατάραχο νερό.
«Είναι απίστευτο που τον συλλαμβάνει ακριβώς τη στιγμή πριν ο άντρας βουλιάξει στη λάσπη και οι ρυτίδες του νερού απλωθούν και αξιοσημείωτο επίσης είναι η λυγερή εικόνα μιας χορεύτριας σε ένα διαφημιστικό ταμπλώ που φαίνεται να σαρκάζει, με κερτεζιανή ειρωνεία, την ταλάντευση των άκαμπτων ποδιών του θύματος πάνω από τα νερά. Η εικόνα όμως εμφανίζει μια ευφράδεια που κινείται μεταξύ δεξιοτεχνίας και ειρωνείας˙ ο σωρός της άμμου και η σκάλα, που απομακρύνονται στην πλημμύρα, προδίδουν αναγκαστικό αυτοσχεδιασμό, την τελευταία καταφυγή μπροστά σε μια ανέλπιδη κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι: η κάμερα συλλαμβάνει μια στιγμή, προσφέρει όμως και την ακριβή εικόνα μιας δυσχερούς θέσης, ως προς την οποία η στιγμή πρέπει να ζυγιστεί για να κατανοηθεί. Οι εικόνες του Bresson όμως σπανίως είναι τόσο θεαματικές. Η αποφασιστική στιγμή, που είναι ο όρος του Cartier-Bresson για τις αποκαλυπτικές στιγμές, συχνά δεν συγκρατεί τίποτε περισσότερο από μια ματιά ή την πιο αμυδρή χειρονομία μιας συνηθισμένης μέρας.
Η δράση μπορεί κατά περίπτωση να είναι ελάχιστη ή τα θέματά του χαλαρά σε βαθμό νωθρότητας, όπως συμβαίνει μια Κυριακή του 1938 με μια ομάδα εκδρομέων στις όχθες του Μάρνη. Σ’ αυτήν, το νόημα στηρίζεται στην τοποθέτηση στο χώρο και τη διαφορά, ανάμεσα στα μέλη της εκδρομής και ανάμεσα σ’ αυτούς και τις βάρκες τους. Οι εκδρομείς, μετά το γεύμα, εμφανίζονται κορεσμένοι και βαραίνουν απέναντι στις χαριτωμένες γραμμές των λέμβων τους στο νερό. Η εδραιωμένη βαρύτητά τους ενσαρκώνει την ευδαιμονία και παρουσιάζει τους Γάλλους σαν βολεμένους καλοφαγάδες. Συγχρόνως είναι ξεχωριστές προσωπικότητες, ικανός ο καθένας για μια προσωπική εκτίμηση της ημέρας και των απολαύσεών της. Κάποιος απ’ αυτούς, ένας εργάτης στην ύπαιθρο, κάθεται πίσω από τους άλλους. Από ψηλότερα, πριν κατηφορίσει η όχθη του ποταμού, τα πράγματα ελέγχονται καλύτερα. Είναι η θέση ενός συνετού ανθρώπου που έχει το νου του στην άνεση. Η σύνεση είναι ίσως ζήτημα άνεσης, αλλά είναι πιθανόν ακόμη ζήτημα τάξης, θέσης και ωριμότητας.
Στις Βρυξέλλες το 1932 ήρθε αντιμέτωπος με ένα ζευγάρι ανθρώπων που κρυφοκοιτούσαν μέσα από μια περίφραξη. Ο ένας κοιτάζει τριγύρω επιφυλακτικά, ο σύντροφός του, νεότερος, με τραγιάσκα και σακάκι, έχει βυθιστεί στο έργο του εκστασιασμένος. Ο γηραιότερος άντρας, με το παλτό και το καπέλο, είναι αυτός που δείχνει ανήσυχος ˙ η περιέργεια και η αξιοπρέπεια είναι ασύμβατες, αλλά η περιέργεια υπερισχύει. Η επιφυλακτικότητα μπορεί να πηγάζει από πολλές αιτίες: μπορεί να απορρέει από μια αίσθηση ευπρέπειας, από μια ανάγκη άνεσης και στη Γαλλία – όπως φαίνεται – από τον απαραίτητο σεβασμό προς τις αρχές.
Μια αντιπαράθεση που συλλαμβάνεται πότε – πότε από το μάτι του φωτογράφου παρουσιάζει το νόμο και τις κατώτερες τάξεις.
Οι φύλακες των πάρκων προσέχουν τις κινήσεις της δουλειάς τους στη θέα της ψηλής μπότας και του σιριτιού. Οι φιλότιμοι στέκουν ανήσυχα προσοχή μπροστά στην εξουσία.
Όσο μεγαλοπρεπείς κι αν είναι οι περιστάσεις, υπονοεί ο Cartier- Bresson, η ζωή συνεχίζεται και οι εργασίες εκτελούνται. Έχοντας αυτό κατά νου, επικαλείται συχνά μεγάλα θέματα: Το Έθνος, την Αγάπη, την Ελευθερία. Στην απελευθέρωση του Παρισιού το 1944 εντόπισε μια ομάδα ερασιτεχνών πολυβολητών που έδινε παράσταση μπροστά από ένα σκεπτικό κοινό με αμφιλεγόμενο ενδιαφέρον.
Το 1969 κατέγραψε τα γαλλο – βελγικά σύνορα, ένα χειμωνιάτικο πρωινό, σαν ένα καταθλιπτικό μέρος όπου ο φρουρός σκουπίζει το υγρό χιόνι από το δρόμο». Σε μια άλλη φωτογραφία οι αγκαλιασμένοι νεαροί εραστές του κρατούν τα τσιγάρα που σιγοκαίνε σε ασφαλή απόσταση. Δείτε επίσης πόσο πλησιάζει το θέμα. Πλησιάζει τόσο ώστε ο θεατής να νοιώθει ως «μέλος της παρέας».
Προσπαθήστε να νιώσετε τον σουρρεαλισμό του, την λεπτή και φινετσάτη ειρωνεία του και τον τρόπο του να σατιρίζει.
Όλα αυτά είναι «κλειδιά» για να μπορέσει κάποιος να «διαβάσει και να ερμηνεύσει» τον Bresson και είναι πράγματα που έρχονται και ξανάρχονται στις φωτογραφίες του.
View Gallery
Robert Capa – PHOTOFILE
Περιέχει τις φωτογραφίες του ομώνυμου βιβλίου.
Δείτε την αντίστοιχη παρουσίαση στην Ομάδα Φωτογραφίας Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς πατώντας εδώ:
http://srv-vivl-livad.voi.sch.gr/ePublic/MoraitisD_RobertCapa.pdf
View Gallery
Henri Cartie – Bresson: Trafalgar Square
Ο Henri Cartier − Bresson τράβηξε αυτή την φωτογραφία στην πλατεία Trafalgar Square την ημέρα της στέψης του βασιλιά George VI στις 12 Μαΐου 1937.
Ήταν μια δύσκολη στιγμή για το βρετανικό λαό, που την προηγούμενη χρονιά είδε το θάνατο του βασιλιά George V και την κρίσιμη παραίτηση του Edward VIII. (σημ. ΔΜ είναι γνωστή η σχέση του Βρετανικού λαού με τη Βασιλική οικογένεια).
Η αλλοφροσύνη (ένταση) πάνω και κάτω ο κ. Wallis Simpson έχει αποκοιμηθεί. (σημ. ΔΜ η απόλυτη αντίθεση).
Ήταν η πρώτη φορά όπου ο Cartier − Bresson λειτουργούσε ως φωτορεπόρτερ. Κάλυπτε την στέψη για την εβδομαδιαία γαλλική εφημερίδα Regard, στην οποία ήσαν δυσαρεστημένοι, διότι ο «Cartier» (αρχικό καλλιτεχνικό ψευδώνυμο) δεν πήρε έστω μια οποιαδήποτε εικόνα του ίδιου του βασιλιά ή από τη μεταφορά του. Αντί αυτού, στην παραπάνω φωτογραφία, ο Cartier − Bresson επικέντρωσε το ενδιαφέρον του, όχι μόνο σε αυτό το περιχαρές κοινό (περιχαρές γιατί άφηνε πίσω του τις κακές στιγμές του και τη δυσαρέσκεια του περασμένου χειμώνα), αλλά και στον άνθρωπο που κοιμάται, ο οποίος όπως και πολλοί από τους άλλους πάνω, περίμεναν όλη τη νύχτα για αυτή τη στιγμή, αυτός (κάτω) όμως «έλειπε» τώρα που πέρναγε η πομπή για τη στέψη. Με αυτή την έννοια, η κάμερα του Cartier − Bresson (δεν ασχολήθηκε και) δεν έζησε τη μεταφορά πάρα πολύ, αλλά γι «αυτόν» (τον Cartier δηλ.), η σημασία έγκειται όχι στην άμαξα που πέρναγε, αλλά στους ανθρώπους, διαφορετικούς μεν, αλλά ενωμένους («σφιχτά») δε.
Ήταν ο τρόπος του να απεικονίζει την ιστορία − το πένθος, τα πλήθη, τις ζητωκραυγές, τους αδύναμους γέρους, τα κορίτσια του χορού − εδώ ο φακός του « είδε τους ανθρώπους που είδαν την ιστορία».
Μια ακριβώς ίδιας «αντίληψης» με την προηγούμενη φωτογραφία τραβηγμένη 11 χρόνια αργότερα σε ένα επίσης σημαντικότατο γεγονός για έναν εντελώς διαφορετικό λαό. Πρόκειται για την κηδεία του Γκάντι το 1948. Για αυτή τη φωτογραφία, μάλιστα, έχει πει πως έδωσε τη μηχανή σε κάποιο φίλο του πάνω σε ένα δέντρο και του είπε τι να τραβήξει, γιατί ο ίδιος δεν ανέβαινε ποτέ σε δέντρα!
Αυτό είναι κάτι που ο Bresson κάνει, έκτοτε, πολύ συχνά όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες της συλλογής παρακάτω.
View Gallery
Henri Cartie – Bresson: Landscape
Παρ’ όλο που υπάρχει (κακώς) η αντίληψη πως ο Henri Cartie – Bresson δεν τράβαγε τοπία ή πως ακόμα και τότε υπήρχε άνθρωπος μέσα, το άλμπουμ αυτό το διαψεύδει.
View Gallery
Henri Cartie – Bresson: Η Ελλάδα με τη ματιά του
Ο Henri Cartier − Bresson επισκέφτηκε την Ελλάδα τουλάχιστον δυο φορές. Μια φορά το 1953 και άλλη μια το 1961. Τον συνέδεε αδερφική φιλία με την Έλληνα Στρατή Ελευθεριάδη-Τεριάντ που ζούσε στη Γαλλία και ήταν εκδότης και συλλέκτης έργων τέχνης, μάλιστα εξέδωσε το πρώτο, και πλέον διάσημο βιβλίο του Bresson τοImages a la Sauvette (Αποφασιστική στιγμή), του οποίου ο αμερικανικός τίτλος ήταν The Decisive Moment. Έτσι δεν είναι τυχαίο ότι συνάντησε στην Ελλάδα ανάμεσα σε άλλους τον Τσαρούχη, τον Ελύτη και τον Χατζηκυριάκο Γκίκα. Οι πιο γνωστές φωτογραφίες του, από την Ελλάδα της εποχής, είναι δυο α) αυτή που τράβηξε στην Αθήνα, στην οδό Ασωμάτων, με τις 2 γιαγιάδες και το νεοκλασικό με τις Καρυάτιδες, αλλά και το κοριτσάκι που τρέχει στα σκαλοπάτια στο Κάστρο στη Σίφνο. Εκείνο που κάνει αυτή τη συλλογή ξεχωριστή είναι πως δείχνει την αγάπη αλλά και τη βαθιά γνώση του H. C. Bresson για τη Ελλάδα και τους ανθρώπους της, ταυτόχρονα αποτυπώνει τη ματιά ενός ξένου για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Στη συλλογή αυτή έχουν προστεθεί 5 φωτογραφίες, δυο από το Μουσείο της Κωνσταντινούπολης (1η και 2η φωτογραφία) όπου ο Bresson φωτογραφίζεται από τον άλλο μεγάλο Τούρκο φωτογράφο Ara Guler, να φωτογραφίζει Ελληνικές αρχαιότητες και δυο προς το τέλος από την Έφεσο πάλι με Ελληνικές αρχαιότητες, που δείχνουν το θαυμασμό του Bresson για Ελλάδα αλλά και κάτι άλλο, ακόμα και οι διάσημοι φωτογράφοι παίρνουν και αναμνηστικές φωτογραφίες. Και τέλος έχει προστεθεί η φωτογραφία «Κεφαλή αλόγου από τον Παρθενώνα», Λονδίνο 1951. Ο Bresson το είχε καταχωρημένο στην Ελλάδα (ίσως απηχούσε την άποψή του ότι στην Ελλάδα ανήκει και ας εκτίθεται στο Λονδίνο).
Η συλλογή είναι αποτέλεσμα μιας δίχρονης περίπου έρευνας γιατί οι φωτογραφίες βρίσκονται σκόρπιες στις διάφορες συλλογές του MAGNUM, όπου και ανήκουν τα πνευματικά δικαιώματα.
View Gallery
«Ανδρέας Εμπειρίκος – Το Μπουρρανί»
Το Μπουρρανί διοργανώνεται ετησίως στην πόλη του Τυρνάβου στη Θεσσαλία, είναι το τυρναβίτικο καρναβάλι δηλαδή. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι η λατρεία του φαλλού κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων ως συμβόλου γονιμότητας και ευημερίας. Αναφέρεται πως οι καταβολές του είναι από την αρχαιότητα, ενώ οι πρώτες γνωστές γραπτές αναφορές για την τέλεση του καρναβαλιού εμφανίζονται το 1898. Κατά την διάρκεια των εορτασμών τρώνε το «Μπουρανί» ένα χυλό από διάφορα άγρια χόρτα, που εκείνη την ημέρα παρασκευάζουν άντρες, πίνεται άφθονο τσίπουρο και κατόπιν οι συμμετέχοντες αρχίζουν να χορεύουν και να πειράζουν ο ένας τον άλλο χρησιμοποιώντας επιτηδευμένα χυδαία γλώσσα κατά το έθιμο. Διάφοροι άλλοι συμμετέχοντες έχουν μαζί τους μεγάλους ξύλινους ή πήλινους φαλλούς ως σκήπτρα ή υπερμεγέθεις φαλλούς που κρατούν με τα δύο χέρια. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχει και ενεργή συμμετοχή γυναικών.
Η εορτή είναι προς τιμή του αρχαιοελληνικού θεού Διονύσου και γίνεται στο ξεκίνημα του ελληνορθόδοξου Πάσχα κατά την περίοδο της νηστείας. Κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων τελούνται επίσης συναυλίες, χοροί, πορεία του καρναβαλιού, καθώς και όρκος στον βασιλιά Καρνάβαλο. Την γενική εποπτεία του καρναβαλιού αναλαμβάνει κάθε χρόνο ένα άτομο με τον τίτλο του αρχιμπουρανίτη και η «στέψη» γίνεται με «επισημότητα» από τον προηγούμενο.
View Gallery
A gray cat slinks past a wooden house.
There’s something a little intimidating attempting to describe.
Travel & Lifestyle
André Kertész Polaroind
Προς το τέλος της ζωής του ο Kertesz, ο μεγάλος δάσκαλος, όταν πλέον είναι μόνος χωρίς την αγαπημένη του Elisabeth και ενώ δεν βλέπει πια καλά και τα χέρια του τρέμουν, χρησιμοποιεί μια Polaroid πάνω σε τρίποδο και έγχρωμο φιλμ. Στη μνήμη τής Elisabeth κατασκευάζει διάφορες «νεκρές φύσεις» από αγαπημένα αντικείμενα, που τοποθετεί κοντά στο παράθυρο, ανάμεσα στην παλιά του αλληλογραφία και στα βιβλία του. Κάνει μερικά αυτοπορτραίτα και καμιά φορά φωτογραφίζει και την πλατεία από κάτω, όπου πάντα υπάρχει το ανθρώπινο στοιχείο, αλλά ακόμα πιο απόμακρο τώρα. Παρά τη φυσική του αδυναμία, οι φωτογραφίες του μοιάζουν και πάλι να ξεπηδούν εύκολα. Κυριαρχούν και εδώ η περιέργεια και ο θαυμασμός τού καλλιτέχνη, η ανάγκη τής έκφρασης, ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.
View Gallery