web analytics

Gideon Mendel (Γκίντεον Μέντελ)

«Μεξικό» των Henri Cartier – Bresson & Helen Levitt – Δαμιανός Μωραΐτης

«Gideon Mendel (Γκίντεον Μέντελ)»

Προσώπικό Site: https://gideonmendel.com

Βιογραφία

Γεννημένος στο Γιοχάνεσμπουργκ το 1959 άρχισε να φωτογραφίζει τη δεκαετία του 1980, κατά τα τελευταία χρόνια του απαρτχάιντ. Αυτή η εμπειρία ως «φωτογράφος αγώνα», καταγράφοντας τη βαρβαρότητα της αντίδρασης του νοτιοαφρικανικού κράτους στην ειρηνική διαμαρτυρία, τον «σημάδεψε» σε κάποιο επίπεδο και για μεγάλο μέρος της μετέπειτα καριέρας του εστίασε στην ανταπόκριση στα βασικά παγκόσμια ζητήματα που αντιμετωπίζει η γενιά του .

Δουλεύει τόσο με φωτογραφίες όσο και με βίντεο, και η μακροπρόθεσμη ασχολία του με κοινωνικά έργα έχουν κερδίσει τη διεθνή αναγνώριση.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μετακόμισε στο Ηνωμένο Βασίλειο και ξεκίνησε το διαχρονικό του έργο σχετικά με τον αντίκτυπο του HIV και του AIDS. Αυτή η φωτογραφική οδύσσεια ξεκίνησε στο Λονδίνο όπου κατέγραψε τη ζωή σε μια πτέρυγα AIDS και επεκτάθηκε στην Αφρική όπου έχει συνεργαστεί με οργανισμούς όπως οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, η UNICEF, το Παγκόσμιο Ταμείο, η Εκστρατεία Δράσης Θεραπείας, η Διεθνής Συμμαχία για τον HIV/AIDS, η Action Aid και το Trust Terrene Higgins.

Το τελικό και εν εξελίξει κεφάλαιο, Through Positive Eyes , (που παρήχθη με το UCLA Art and Global Health Center) είναι ένα παγκόσμιο έργο συνεργασίας στο οποίο ο ρόλος του Mendel μετατοπίστηκε από φωτογράφος σε βοηθός, παραδίδοντας την κάμερα και τη δημιουργία εικόνας σε άτομα που ζουν με HIV.

Από το 2007 ο Mendel εργάζεται στο Drowning World , ένα έργο τέχνης και υπεράσπισης για τις πλημμύρες, την προσωπική του απάντηση στην κλιματική μας κρίση. Το έργο έχει διακριθεί για τις πολύπλοκες αφηγήσεις του και την ασυνήθιστη χρήση του πορτραίτου σε ακραίες συνθήκες.

Αυτό το εγχείρημα έχει δει σε πολλαπλά πλαίσια: έχει εκτεθεί σε πολλές γκαλερί, μουσεία και φεστιβάλ φωτογραφίας. έχει χρησιμοποιηθεί στον ακτιβισμό για το κλίμα σε συνεργασία με την Greenpeace και την Εξέγερση της Εξάλειψης. και έχει δημοσιευτεί σε περιοδικά όπως National Geographic, The Guardian Weekend Magazine, The Independent Magazine, The Sunday Times Magazine, Geo και Aperture Magazine.

Μεταξύ πολλών διακρίσεων, ο Μέντελ έχει κερδίσει το βραβείο Eugene Smith για την ανθρωπιστική φωτογραφία, το βραβείο της Διεθνούς Αμνηστίας Μέσων Ενημέρωσης, το Βραβείο Φωτογραφίας Greenpeace και είχε προκριθεί για το Prix Pictet το 2015 (Disorder) και το 2019 (Hope). Το 2016 ήταν ο πρώτος αποδέκτης του «Βραβείου Pollock Prize for Creativity» του Ιδρύματος Pollock-Krasner.

Ο ίδιος

Άρχισα να εργάζομαι ως φωτογράφος στη Νότια Αφρική το 1984, σε μερικές από τις πιο σκοτεινές μέρες του απαρτχάιντ. Αυτή η εμπειρία καθόρισε τη δια βίου προσέγγισή μου στη φωτογραφία και με ενέπνευσε να αναζητήσω τρόπους για να ασχοληθώ δημιουργικά με κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Διατηρώ την πεποίθηση ότι η φωτογραφία μπορεί να είναι και μια όμορφη μορφή τέχνης και ένα εργαλείο για θετικό αντίκτυπο στον κόσμο.

Αναπτύσσοντας τα έργα μου για μεγάλα χρονικά διαστήματα, έχω καθιερώσει μια προσέγγιση που είναι πολύ προσωπική. Η πρόθεσή μου ήταν πάντα να προκαλέσω τους θεατές μου, ωθώντας τα όρια, μετατρέποντας ζητήματα παγκόσμιου ενδιαφέροντος σε έργο που προκαλεί αισθητή ανταπόκριση.

Στο βίντεο και στην Gallerie pαρουσιάζοντε φωτογραφίες από τις εξής ενότητες:

1.   Βυθισμένα πορτραίτα

  • Το Drowning World περιλαμβάνει μερικές από τις φτωχότερες και πλουσιότερες κοινότητες στον πλανήτη, όλες εκτεθειμένες στο νερό της πλημμύρας που τις τυλίγει. Αυτή τη στιγμή οι πλημμύρες είναι ένας ισοπεδωτικός παράγοντας και οι άνθρωποι συγκεντρώνονται σε οπτική αλληλεγγύη.
  • Τα χρόνια που κάναμε αυτό το έργο, η παγκόσμια γεωπολιτική κατάσταση σε σχέση με την κλιματική μας έκτακτη ανάγκη έχει γίνει όλο και πιο επείγουσα. Καθώς βιώνουμε τόσα πολλά ακραία καιρικά φαινόμενα, λόγω της κλιματικής αλλαγής, βλέπουμε επίσης όλο και πιο επιθετική άρνηση. Ένα παγκόσμιο πολιτικό σύστημα ανίκανο να αναλάβει ουσιαστική δράση και εταιρείες πετρελαιοανθράκων που αντιστέκονται στην υιοθέτηση του πιο ήσσονος σημασίας μέτρου για τη μείωση των εκπομπών άνθρακα. Μπροστά σε αυτό, αισθάνομαι προσωπική ευθύνη να κάνω αυτό το έργο να μιλήσει όσο πιο δυνατά γίνεται.

2.   Χρήση των φωτογραφιών στον ακτιβισμό

3 .  Πορτραίτα στις στάχτες

  • Καθώς οι παγκόσμιες θερμοκρασίες αυξάνονται, αυτό το έργο είναι η απάντησή μου στην άνευ προηγουμένου αύξηση των ακραίων πυρκαγιών σε όλο τον κόσμο. Από τις αρχές του 2020 έχω ταξιδέψει στην Αυστραλία, την Ελλάδα, τον Καναδά και τις ΗΠΑ για να καταγράψω τις συνέπειες των πυρκαγιών που κατέστρεψαν σπίτια, σκότωσαν πολλούς ανθρώπους και έκαψαν εκατομμύρια στρέμματα γης. Όλες αυτές οι περιοχές είχαν βιώσει μερικές από τις υψηλότερες θερμοκρασίες που έχουν καταγραφεί ποτέ, κατακρημνίζοντας τες στην κόλαση.
  • Επιλέγω να μην τεκμηριώσω τις φλεγόμενες φλόγες, αλλά μάλλον να αναζητήσω τις συνέπειές τους, τα ίχνη που άφησαν πίσω μου σε ζωές και τοπία.
  • Αυτή η σειρά γίνεται σε διαφορετικές κοινότητες σε όλο τον κόσμο. Πλαισιωμένοι από τους σκελετούς των καμένων σπιτιών τους, τα θέματά μου σταματούν και εμπλέκουν την κάμερα προσκαλώντας μας να ασχοληθούμε με τον καμένο κόσμο που τα περιβάλλει. Για να παραθέσω τη Sharyn Wotton, την οποία φωτογράφισα στην Αυστραλία: «Έχουμε τσαντίσει τη Μητέρα Φύση πολύ και μας το ανταποδίδει»

4.  Καμένα τοπία

5 . Καμένες Υφές

6.   Η τραγωδία της ελιάς

7.   Αντικείμενα μετά τη φωτιά

8.  Καταυλισμός προσφύγων και μεταναστών «Ζούγκλα» στο Καλαί της Γαλλίας

9.   HIV

Δαμιανός Μωραΐτης

Ένα άρθρο αφιερωμένο στη δουλειά τουα

Στην EFSYN γράφτηκε ένα άρθρο για τον πολύ σημαντικό Νοτιοαφρικανό φωτογράφο Gideon Mendel (Γκίντεον Μέντελ) με αφορμή τις φωτιές στην Εύβοια και τη δουλειά του εκεί.

Διαβάστε το άρθρο πατώντας εδώ

Δαμιανός Μωραΐτης